Aν η μιση μου καρδια βρισκεται γιατρε εδω περα η αλλη μιση στην κινα ....οχι στο Ρεθυμνο βρισκεται.Αυγουστος του 07,βασεις εξεταστικης,σχολη Κοινωνιολογιας,Πανεπιστημιο Κρητης και ναμαστε ολοι μαζι στο νησι να βρουμε σπιτι.Η Χριστιανα σαν χαμενη παλευει με το μεσα της,εγω να αναρωτιεμαι που παει το παιδι μου ,πως θα τα καταφερει μονη της,κι ο πατερας αμηλιτος, σκεπτικος που η μοναχοκορη του αφηνει την πατρικη εστια και πως θα την βλεπει απο τοσο μακρια.Οι δυσκολιες πολλες στην αρχη ξεπεραστηκαν σιγα σιγα και μεις δυο χρονια τωρα στελνουμε καθημερινα την σκεψη μας και την ψυχη μας στην Κρητη να σε συντροφευουν.Την επομενη κυριακη σε περιμενουμε μικρουλα μου για να περασουμε μαζι το φετεινο καλοκαιρι που ευχομαι να ειναι υπεροχο για σενα.Αφηνεις για δυο μηνες το νησι που φιλοξενα σε αγκαλιαζει και ερχεσαι να συναντησεις παλιες συνηθειες κι αγαπημενους φιλους.Καλη επιτυχια αυτη την εβδομαδα που ειναι τοσο γεματη για σενα και να χαμογελας παντα χαζουλα.Φιλακια στα μαγουλακια σας γλυκες υπαρξεις που διαβαζετε εκει στο Ρεθυμνο.Κυριακη κοντη γιορτη λοιπον,που ελεγε κι η μανα μου.ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!!
Όλα κατανοητά - αν και μάλλον η Χριστιάνα δεν ήταν και τόσο χαμένη, λίγο έκθαμβη ίσως -, να στέλνετε αγάπη και σκέψεις, αλλά ΜΗΝ στέλνετε ταπεράκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΧΙ ΑΛΛΑ ΤΑΠΕΡΑΚΙΑ!!!
Έχουν περάσει χρόνια, αλλά είχα (δηλαδή, έχω) serial mom και ξέρω...
:-))
Idom