Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ





























Κυριακη 23/8

Τοτε που ξημερωνε σκοταδι





4 σχόλια:

  1. είναι μια φρίκη.. έχω την αίσθηση ότι μένεις κάπου προς τα εκεί. εύχομαι να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστω πολυ αλλα ευτυχως για μενα ,ειμαι στα νοτια.Εχω φιλους εκει και απο χτες ειμαι εντελως θλιμμενη.Δεν υπαρχουν λογια,τι να πουμε .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κατεβαινοντας ξημερωματα Δευτερας την Πεντελη για το"χωριο" μας, ενιωσα σαν να εχασα εναν κοντινο μου ανθρωπο.Μετα απο ωρα, εκλεινα τα ματια μου να μη βλεπω,αλλα η μυρωδια ηταν τοσο εντονη...Τι καλο μπορει κανεις να βρει πισω απο αυτη την καταστροφη;Που επαναλαμβανεται ΚΑΘΕ χρονιά! Ας ελπιζουμε στη νεα γενια. Ισως γινουν καλυτεροι ανθρωποι απο εμας...Κι εμεις ομως θα συνεχισουμε να κανουμε ότι μπορουμε στον μικροκοσμο μας
    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαρια μου σε καταλαβαινω παρα πολυ.Υποθετω πως το θεαμα τωρα πια με τα καμενα θα ειναι περαν πασης φαντασιας.Δεν υπαρχουν λογια για να εκφρασουμε την οργη και το θυμο που νοιωθουμε ολοι.Χτες το μεσημερι ειχα το θλιβερο προνομιο να καθοδηγησω για προσγειωση στην Ελευσινα το α/φος που μετεφερε την σωρο του πιλοτου που επεσε στην Κεφαλλονια.Προς το τελος ειχα βουρκωσει.Μια κουκιδα στην οθονη μου γεματη οδυνη.Πως θα εμπνευσουμε ιδανικα στα παιδια μας και πως αυτα θα σωσουν οτι απεμεινε απο τα δικα μας λαθη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή