Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ


Λιγο γκριζα τα βλεπω τα πραγματα τις τελευταιες μερες.Δυσκολιες στο χωρο της δουλειας,κακοι χειρισμοι που συσσωρευσαν προβληματα μου φερνουν μια αισθηση μοναξιας και ανασφαλειας.Χτες ηταν μια δυσκολη μερα ,χαλασε εντελως η διαθεση μου και η κουραση με εμποδιζε να ολοκληρωσω τις σκεψεις μου.Ειμαι απο την φυση μου αισιοδοξο ατομο και μου αρεσει να βλεπω την φωτεινη πλευρα της ζωης αλλα τον τελευταιο καιρο μαζευτηκαν συννεφα και νοιωθω οτι παλευω για το προφανες αυτο που καποιοι κανουν πως δεν το βλεπουν.

Πολλα πραγματα δεν εξαρτωνται αποκλειστικα απο μας και κει ειναι που εγω χανω την μπαλα.Οταν αποφασιζουν αλλοι για σενα χωρις εσενα,οταν απαιτουν και επιβαλλουν πραγματα χωρις να λαμβανουν υπ'οψη την κοινη λογικη ,παρα μονο αγραφα συμφεροντα γνωστα σε ολους,τοτε αντιδρω και ζηταω εξηγησεις.Τοτε απαιτω το δικιο μου,χωρις να παρακαλαω.Στην ζωη εμαθα οτι η βλακεια δεν παλευεται.Αν ξερω πως καποιος ειναι κακος ,ξερω και να προφυλαxτω.Τον βλακα τι να τον κανω που ειναι απροβλεπτος και κρυβεται συχνα πισω απο το σαχλο προσωπειο της ευτελους καλοσυνης;

Αν δεχομαι καθημερινα τονους τοξικοτητας αν στενοχωριεμαι και δεν χαμογελαω,τοτε βλαπτω τον εαυτο μου και πρεπει να βρω τροπους να τα αλλαξω ολα αυτα.

Καταγραφω τις σκεψεις μου σκορπιες εδω που νοιωθω πως ειναι δικος μου χωρος .Ετσι για να βγουν απο μεσα μου για να φυγει το βαρος.

Ειναι πολλα αυτα που αμφισβητηθηκαν με το περασμα του χρονου.Αλλα οι αξιες ειναι μοναδικες οσα χρονια κι αν περασουν.Αξια ειναι η δικαιοσυνη,η παραδοχη του λαθους και η συγγνωμη,η γενναιοδωρια,ο ψυχικος πλουτος.Αξια ειναι η αναγνωριση της αξιας.

Ερχομαι κι ανοιγω καποιες αγαπημενες πορτες που εσεις ζωγραφισατε στο νετ και χαιρομαι αληθινα.Βρισκω σκεψεις,λογια ,ανθρωπους που στην ουσια δεν τους ξερω και ομως ψαχνω φανατικα να τους ανακαλυψω.Μια blogger που κατοικει στα ξενα μου ειπε πριν λιγο καιρο πως εδω ερχομαστε για να γελασουμε κι αυτο εχει σημασια.Μενω σ'αυτο και ψαχνω να βρω ενα ουρανιο τοξο.Ειναι σιγουρο πως υπαρχει.

25 σχόλια:

  1. Γιάννα μου,εδώ είμαστε και ακούμε!!!!
    έχεις δικιο σε όσα λες,έτσι είναι,δυστυχώς!!
    όλοι λίγο έως πολύ περνάμε τέτοια φάση!
    ας έχουμε εμείς τις δικές μας αξίες,με αυτές που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας και άσε τους άλλους στη πλασματική ευδαιμονία τους,που στην πραγματικότητα είναι δυστυχία!!λίγο το έχεις να ξέρεις ότι τρως μούτζες!
    το μεγεθυντικό φακό που κρατάς αυτό το διάστημα όπως στη φωτό,μάλλον χρειάζεται να τον γυρίσεις από την άλλη που δείχνει τα αντικείμενα σε σε σμίκρυνση.μόλις τα δεις πιο μικρά πες και ένα :άει χάσου...μυρμηγκάκι!!!
    σου στέλνω φιλιά διακτινισμένα με το ουράνιο τόξο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αχ βρε Ρουλα τα ειπες ολα μ'αυτο το μυρμηγκακι.Σαν να ησουν εδω.Υπαρχουν στιγμες που ο ανθρωπος φτανει στα ορια του.Και θελω να μην το κανω αυτο στον εαυτο μου,γιατι με χαλαει πολυ.Παρε κι απο μενα μια μεγαλη αγκαλια.Ευχαριστω για ολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν μπορείς να βασίζεις την ευτυχία σου σε πράγμτα που δεν εξαρτώνται από εσένα... αυτό έλεγε ο Επίκτητος και εμένα μου λέει πολλά...

    Just be yourself και να επιμένεις σε ότι θεωρείς σωστό και ορθό... έτσι προχωράμε...

    Φιλί και καλημέρεςςςςςςςς χωρίς σύνεφα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. οι απογοητεύσεις Γιαννα μου είναι σααντις λακουβες του δρομου,σε επιβραδύνουν λιγο ομως μετάαπολαμβάνεις τον ισιο δρομο.ΜΗ ΣΤΈΚΕΣΑΙ ΠΟΛΎ Σ'ΑΥΤΕς θα περάσει όπως και τόσα άλλα στη ζωή μας θα περάσει κι αυτό..φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οδοιπορε μου συμφωνουμε απολυτα.Μονο που πολλες φορες το να εισαι ο εαυτος σου και να μην χαιδευεις τα αυτα καποιων εχει το κοστος του.Το πληρωνουμε λοιπον κι αυτο για να κραταμε ψηλα το κεφαλι.Τα φιλια μου και καλη σου μερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.Καλημερα και σε ευχαριστω για οσα γραφεις.Ειδες οτι τελικα ολοι περναμε τις φασεις μας;Αλλα να κι ο ισιος δρομος οπως λες μπροστα μας για να χαμογελασουμε.Φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ...Οπως ειπε και η ηρωϊδα Σκαρλετ..."αυριο ξημερωνει μια καινουργια μερα"....τη θετικη πλευρα της ζωης ειναι παντα αυτη που πρεπει να βλεπουμε και ως πρωταγωνιστες της ζωης...σηκωνουμε ψηλα το κεφαλι , ισωνουμε τους ωμους και αφηνουμε πισω μας τους ...βλακες που ετσι και αλλιως ειναι ανικητοι....,τους κακοπροαιρετους και λοιπους.....ερποντες...
    Καλημερα Γιαννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Με το ποιητικο σου πνευμα εβαλες μια πινελια αληθειας σε μια καθημερινοτητα που ολους μας εχει ταλαιπωρησει.Ψηλα το κεφαλι λοιπον,και απο το παραθυρο μου βλεπω κιολας τον ηλιο της μερας που ξημερωσε.Καλημερα orfia

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιάννα μου μην καταθέτεις τα "όπλα". Φαίνεσαί άτομο με αξίες και όσο και αν μας είναι δύσκολο μερικές φορές, πιστεύω πως μόνο όταν κάνουμε πράξη ό,τι πιστεύουμε, μπορούμε και συνεχίζουμε στη ζωή μας με αξιοπρέπεια.
    Δεν σε έχω ξεχάσει (δεν απάντησα σε ένα σχόλιο σου) απλά η κούραση με έχει καταβάλλει λίγο αυτές τις μέρες.
    Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Eυχαριστω meta καλη μου.Αξιοπρεπεια ειπες,λεξη ξεχασμενη απο πολλους.Οταν ομως συναντας εδω μεσα ανθρωπους που σε ακουνε και εχουν μια θετικη σκεψη να σου καταθεσουν αισθανεσαι καλυτερα.Να βρεις τροπο να ξεκουραστεις γιατι κι εσυ μου ακουγεσαι λιγο πιεσμενη.Γραψε οταν μπορεις και με χαρα θα σε διαβασω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. σήμερα δεν υπάρχει καμιά δυσκολία ε? σήμερα τα βλέπουμε όλα αλλιώς και χαμογελάμε!!!
    πολλά φιλιά σου στέλνω γλυκια μου Γιαννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. καλησπερα, ηρθα κι εγω στο σταυροδρομι του ασπρου ανεμου! αρχικα θελω να σημειωσω οτι η ωραιοποιηση μιας δυσκολης καταστασης ειναι λαθος μεγα! αρα ορθα πραττεις και τα λες οπως ειναι!
    επειδη μπορει να συνεχισει να ειναι ζορισμενη η κατασταση στο περιβαλλον που αναφερεις, κρατα γερα οσο κρατησει! ποτε ωραιοποιηση ομως!
    τα αντισωματα ειναι ολα εκεινα τα ομορφα τα αληθινα που τα εχεις εσυ και τα δημιουργεις και τα συντηρεις εσυ μαζι με τους αγαπημενους σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα σου καλή μου Γιάννα,

    δυστυχώς έτσι είναι ο κόσμος κ ολόκληρη η ζωή μας. Οι λόγοι για να μαθαίνουμε κ να εκτιμούμε περισσότερο τις χαρούμενες ημέρες.
    Ναι τα πληρώνουμε, κάθε ρυτιδιτσα είναι κέρδος κ καρπός της ζωής μας.
    Έχω κι εγώ αρκετές αλλά ευτυχισμένη που της απέκτησα, κάθε μια αντιπροσωπεύει στενοχώριες, δύναμη, πείρα αλλα και χαρες γιατι κι αυτες αφηνουν σημαδακια.

    Σου στέλλω δύναμη, υπομονή, γαλήνη ψυχής και αγάπα τον εαυτόν σου για όλα τα καλά
    που έχεις και κανεις.
    Σε φιλω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γεια σου μελισσουλα.Ναι χαμογελαμε και δεν χαριζομαστε σε κανενα.Τα φιλια μου.Βλεπεις δεν ξεχνω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ευχαριστω παναθηναιε.Για αυτα τα αντισωματα εχω αναμετρηθει με τον εαυτο μου πολλες φορες.Δεν τα χαριζω σε κανενα.Μονο θλιβομαι οταν βλεπω τι γινεται γυρω μου.Καλημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευη μου καλως ηρθες.Μας ελειψες.Ειδα το post χτες το βραδυ και περιμενω να το διαβασω με την ησυχια μου.Καταλαβαινω οτι περασες περιφημα .Μπραβο.Θα κρατησω με χαρα τις ευχες που μου στελνεις γιατι ειναι σημαντικες.Θα τα ξαναπουμε Ευη καλημερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Για μια καλημέρα πέρασα. Και μην σκας πολύ, άκου αυτό. Καλό Σ/Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ευχαριστω ειναι πολυ σημαντικο για μενα.Δεν κρυβω την χαρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλώς σε βρήκα!
    Νά έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΚΑΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ.ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΒΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΛΑΜΠΕΡΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ.

    ΣΕ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΛΑΒΗ ΕΝΟΣ ΔΩΡΟΥ.ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.ΜΟΥ ΤΟ ΧΑΡΙΣΑΝ ΧΘΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΧΑΡΙΖΩ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΜΟΥ.ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΕΙΣ ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΔΙΠΛΑ ΔΕΞΙΑ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ ΣΤΟ ΓΥΑΛΙΝΟ ΚΟΥΤΑΚΙ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Στον Σκρουτζακο ενα μεγαλο ευχαριστω για το καλωσορισμα και το δωρο.Μολις ειδα ενα ουρανιο τοξο.Θα τα λεμε συχνα τωρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μπόρα είναι, θα περάσει. Θα σε περιμένω για το θερμό χειροκρότημα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γεια χαρά!

    Ήρθα εδώ μέσω τής Artanis. Συγχαρητήρια για το blog!

    Όταν μία air controller λέει ότι υπάρχουν πολλά προβλήματα στην δουλειά, εμείς εδώ κάτω (ή εκεί πάνω!) ανησυχούμε! Ανησυχούμε πολύ! :-(

    Όπως τότε που θα 'πεφτε το Skylab ( ;-) ) ή όπως με την απεργία των συναδέρφων σας στις ΗΠΑ πριν μερικά χρόνια...

    Να κυκλοφορώ με ομπρέλα;

    Idom

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αγαπητε Idom θελω να σε ευχαριστησω για τα χρονια πολλα και για τα καλα σου λογια για το blog.Ασε με ομως να σου πω δυο λογια παραπανω για να μην φοβασαι.Ναι ειναι αληθεια οτι τα τελευταια χρονια εχουν συσσωρευτει καποια προβληματα στον εργασιακο μας χωρο(ελλειψη προσωπικου,κακες επικοινωνιες που ειναι απολυτως απαραιτητες για την δουλεια μας,μια διοικηση που επιθυμει την εξυπηρετηση καποιων αλλων συμφεροντων κ.α.)Αυτο το γεγονος σε συνδυασμο με την υπευθυνη θεση που εχουμε καποιοι απο μας λογω παλαιοτητας(ιδε προισταμενοι)μπορει να δημιουργησει προστριβες και δυσκολιες.Αλλα σε διαβεβαιω οτι σε καμμια περιπτωση δεν υπαρχει κινδυνος για την ασφαλεια των πτησεων.Οι συναδελφοι μου και εγω προσωπικα δινουμε καθημερινα μαχη με οσα μεσα διαθετουμε για να επιτυχουμε το πιο υψηλο επιπεδο ασφαλειας.Και το εχουμε κατορθωσει ακομα και σε στιγμες που η κοπωση μπορει να περισσευει.Να μην ξεχνας οτι το αεροδρομιο δεν κλεινει ποτε και δουλευουμε ολοι Χριστουγεννα,Πασχα και ολες τις μεγαλες αργιες συν καλοκαιρι με μειωμενη αδεια,οταν μαλιστα η κυκλοφορια ειναι αρκετα υψηλη.Φετος το καλοκαιρι και παρολη την κριση το Ελ.Βενιζελος παρουσιασε σημαντικη αυξηση κινησεων.Σε προτρεπω λοιπον να πετας χωρις φοβο και σε προσκαλω οταν το μπορεσεις σε μια ξεναγηση στους χωρους δουλειας.Ευχαριστω και παλι που μου εκανες την τιμη να ασχοληθεις τοσο σοβαρα με την δουλεια μου,που σε διαβεβαιω εχει ιδιαιτεροτητες που δυσκολα μπορει κανεις να αντιληφθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Γιάννα, γεια χαρά!

    Εγώ σε ευχαριστώ που με τίμησες με μία τόσο μεγάλη και αναλυτική απάντηση.
    Στην πραγματικότητα μάλιστα, το δικό μου σχόλιο ήθελα να εκλειφθεί ως σκωπτικό, αλλά προφανώς εσύ – και δικαίως, αφού αφορά το πολύ υψηλής ευθύνης επάγγελμά σου – δεν το είδες έτσι.
    «Αναγκάζομαι» λοιπόν και εγώ (με χαρά μου) να ανταπαντήσω σοβαρά. Τα παρακάτω είναι γραμμένα ΚΑΛΟΠΙΣΤΑ:

    Δεν έχω κανέναν λόγο να αμφισβητώ ότι κάνετε το καλύτερο που μπορείτε, εσύ και οι συνάδερφοί σου, για να διατηρείτε την ασφάλεια και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στο αεροδρόμιο. Ωστόσο αντικειμενικά ΔΕΝ μπορείς (ούτε ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος) να εγγυηθείς μακροπρόθεσμα ασφάλεια, αν η πίεση, η ανοργανωσιά και η εγκατάλειψη αυξηθούν.

    Αυτή την στιγμή μπορεί να υπάρχει ακόμα ασφάλεια, επειδή από την αρχή υπήρχαν υψηλή τεχνολογία και μεγάλα περιθώρια «ανοχής» σφαλμάτων. (Όπως αντίστοιχα δεν έγιναν – από όσο ξέρω – αεροπορικά δυστυχήματα στις ΗΠΑ, όταν οι εκεί συνάδερφοί σας απεργούσαν.) Αλλά τίποτε δεν είναι ανεξάντλητο. Ειδικά αν οι ανάγκες αυξάνονται ενώ το σύστημα φθίνει. [Και βέβαια έχουν γίνει ήδη δυστυχήματα, για τα οποία οι ελεγκτές δεν έφταιγαν αλλά και δεν πληροφόρησαν έγκαιρα – όπως πχ, με το Σινούκ που κατέπεσε και έμεινε για ώρες μη δηλωμένο.]
    ΔΕΝ είναι κάτι πρωτότυπο. Το έχουμε ξαναδεί σε πλοία που χάθηκαν, σε εργατικά δυστυχήματα, το βλέπουμε κάθε μέρα, σε μικρότερη κλίμακα, στα νοσοκομεία (όπου πλέον η περίθαλψη πάει σαφώς προς το χειρότερο και οι γιατροί αναγκάζονται να καταφεύγουν σε brutal λύσεις - πονάει χέρι, κόψει χέρι) και το είδαμε στο Τσέρνομπιλ:
    Όταν το σύστημα βαρέσει διάλυση, (κάποτε) γίνεται το κακό.

    Προφανώς, και «105%» ΔΕΝ ρίχνω σε εσάς το φταίξιμο. Στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να καλείστε να «δίνετε καθημερινά μάχη και μάλιστα όταν η κόπωση περισσεύει». Θα έπρεπε οι από πάνω να παρέχουν περιβάλλον ώστε να αρκεί (για την ασφάλεια) να εργάζονται ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟΙ άνθρωποι.
    Διαφωνώ λοιπόν με την τακτική τού να προσπαθείς (και να προσπαθείτε;) να καθησυχάσετε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα και ότι δεν ΘΑ υπάρξει πρόβλημα. Έτσι, κατά μία έννοια, παίρνετε επάνω σας την ευθύνη που ΔΕΝ σας ανήκει. Σην πραγματικότητα θα έπρεπε να «επικοινωνήσετε» (μπλίαξ – τι λέξη και αυτή...), τώρα που ακόμα είναι νωρίς (ελπίζω!), ότι ΕΠΩΑΖΕΤΑΙ πρόβλημα.

    Δεν έπεσα από τον Άρη. Ξέρω ότι πολλοί, εχθροί και «««φίλοι»»» καραδοκούν για να διαστρεβλώσουν κουβέντες, να χειραγωγήσουν και να διασύρουν. Ξέρω ότι εδώ και πολλά χρόνια, η μεγάλη εθνική, φαγοποτική στρατηγική είναι να απαξιώνονται τεχνιέντως οι οργανισμοί και μετά να δίνονται έναντι πινακίου φακής και συμπαθούς μίζας σε λογής λογής ενδιαφερόμενους*. Γνωρίζω απο συναδερφικά, συνδικαλστικά μαχαιρώματα.
    Αλλά ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, η αρχική σιωπή δεν ωφέλησε τελικά τους «απαξιωθέντες» (άιντε ίσως, λίγους καπάτσους).
    Και οπωσδήποτε, μιλώντας – προσεκτικά και νηφάλια - στον κόσμο, τού δίνετε μία καλώς εννοούμενη συνυπευθυνότητα: να σας υποστηρίξει για να είναι και εκείνος μακροπρόθεσμα κερδισμένος. Να μπει δηλαδή εμπρός εκείνη η ρημάδα η κοινωνική αλληλεγγύη.

    Μακάρι να βελτιωθούν με την νέα κυβέρνηση τα πράγματα ή τουλάχστον να μην χειροτερέψουν.

    Idom


    * Για να μην θεωρηθώ βαμμένος αριστερός, να διευκρινίσω ότι δέχομαι τους ιδωτικούς οργανισμούς και τις υπηρεσίες αλλά με την προϋπόθεση ότι ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ από δημόσιο φορέα για την συμπεριφορά τους και εν ανάγκη ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ στη σωστή.

    I.

    ΑπάντησηΔιαγραφή