
Τα παιχνιδια ητανε συστατικο της παιδικης μας ηλικιας, τοτε που τα λευκωματα αλλαζανε κρυφα χερια και τα κρυβαμε στα γρηγορα μεσα στο συρταρι για να μην τα βρουνε τα χερια της μανας μας που ψαχουλευε παντου γεματη περιεργεια.
Και αλλες φορες στα παιχνιδια μας θελαμε να μιμηθουμε με καθε τροπο τους μεγαλους και βιαζομασταν αθελα μας να χωθουμε σε ενα κοσμο που θα ητανε η μελλοντικη μας κατοικια , με ολες τις δυσκολιες και τα προβληματα που τοτε δεν γνωριζαμε.
Τωρα που περασαν τα χρονια, τα παιχνιδια μας εχουνε αλλη μορφη και με τις ιδιαιτερες συγκυριες που βιωνουμε εχουνε τον τροπο να μας κανουν να χαιρομαστε και να χαμογελαμε.
Στο διακυκτιο κυκλοφορουν πολλα κι εδω με καλεσε η Μαριλιζ να παιξω σε ενα που με θελει να μιλησω για τον εαυτο μου.
Επτα πραγματα που λενε για σενα και κανουν τους αλλους να ερθουν πιο κοντα σου και να σε γνωρισουν.
Καλα ειναι βεβαιο οτι δεν ειμαστε μονο επτα πραγματα, αλλα ο αριθμος εχει εναν συμβολισμο και... ας βγουνε τελος παντων ολα στη φορα τωρα.
Θυμωνω ευκολα και ξεσπαω, αλλα πολυ γρηγορα μου περναει και θελω να γυρισω τον χρονο πισω, αλλα αυτο δεν γινεται.
Αχ αυτη η ειλικρινεια και η αποδοση δικαιοσυνης που εχω μεσα μου θα με καταστρεψει τελικα, αλλα τι να κανω, ειμαι ενα λιονταρι ακαταμαχητο.
Δεν θελω με τιποτα να μου κανουν αυτα που εγω δεν κανω σε κανενα. Ειναι πολυ σημαντικο για μενα αυτο και καθοριζει την σταση μου απεναντι στους αλλους. Με δυο λογια θελω να με σεβονται οσο τους σεβομαι.
Δεν υπαρχει πιο μεγαλη σιγουρια για μενα, απο το να ζω την καθημερινοτητα μου με τον πιο απλο τροπο και αυτο να επαναλαμβανεται συνεχως. Οι μικρες ανακαλυψεις της ζωης μου με γεμιζουν χαρα και δεν θελω τιποτα περισσοτερο.
Θελω να με αγαπανε, να μου το λενε και να με επιβεβαιωνουν. Ειμαι λιονταρι, το ειπαμε αυτο.
Μου αρεσει η εξοχη, η φυση και μου μοιαζει συγκλονιστικο να βλεπω τη γη να μου δινει απλοχερα τους καρπους της. Σταζω μελι καθε φορα που βλεπω τον λαχανοκηπο μου να μεγαλωνει και να μου χαριζει τις ομορφιες του.
Εχω καταλαβει -ευτυχως αρκετα νωρις- οτι δεν γινεται να ειμαι αρεστη σε ολους, ουτε και προκειται να με αποδεχτουν ολοι οι ανθρωποι στη γη. Γιαυτο θα ειμαι παντα ο εαυτος μου και δεν θα σταματησω να λεω αυτο που σκεπτομαι, ακομα κι αν εχω καποιους δυσαρεστημενους γυρω μου.
Ουφ τα ειπα και τελειωσα.
Ευχαριστω Μαριλιζ που επρεπε να πω μονο επτα πραγματα, γιατι ποιος σε σωζει απο το λιονταρι οταν παρει φορα.Χα χα χα!
Σας φιλω ολους και οπως ειπαμε, ενα παιχνιδι ειναι, αν θελετε μπορειτε να το παιξετε.