Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

ΔΟΥΛΕΙΑ

ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ.Γυρισα απο νυχτερινη βαρδια (11.00-0730)παρακαλω και δεν μπορω να κοιμηθω.
Στριφογυριζω σαν κολασμενη και ο υπνος δεν με πιανει.υστερα σου λενε οι ελεγκτες ειναι ρετιρε και κανουν καθυστερησεις για να παρουν κι αλλα.Ελα εσυ να δουλεψεις παραμονη πρωτοχρονιας (11..00-0730) οταν ολοι οι φιλοι κι οι γνωστοι γλεντανε και μετα τα λεμε.Ενταξει δε λεω η δουλεια σου ειναι και τρως ψωμακι απο κει,αλλα δεν ειναι μονο μια φορα.Κι υστερα ερχεται κι η κουραση κι υστερα μεγαλωσες και τα παιζεις λιγο.Αυριο το πρωι δουλευω παλι για να καλυψω μια φιλη που πηρε τα παιδακια της και πηγε διακοπες στη Ροδο.Τι να κανει κι αυτη.Να εισαι ολο το καλοκαιρι με εξι μερες αδεια σαυτη τη δουλεια δε λεει.Και αρχιζεις, μου κανεις βαρδια τοτε να σου κανω μετα?Κι οταν ο αλλος εχει φιλοτιμο δεν τον πετας πας και δουλευεις για αυτον και μετα αυτος για σενα.Παει και τελειωσε θα διαβασω και θα κανω Computering,μεχρι να πεσω πανω στο τραπεζι.Ειναι και το blog,που θελει δουλεια ακομα γιατι ειμαι νηπιο.Αυριο ελπιζω να φωτογραφισω τα περιοδικα της ημερας για να τα αναρτησω.Μου αρεσουν τα χρωματα τους.

5 σχόλια:

  1. αχ βρε Γιάννα μου δίκιο έχεις...είναι δύσκολες και οι βάρδιες και η δουλειά η ίδια, μεγάλη ευθύνη και άγχος. και μόνο 6 μέρες άδεια?? δεν ισχύει για εσάς ότι και για τους υπόλοιπους εργαζόμενους? και πως να κοιμηθείς όταν έχει πια ξημερώσει???
    περιμένω τα περιοδικά αύριο :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχως το προσωπικο εχει μειωθει δραματικα ,γιατι προσληψεις δεν γινανε,καιτο μαγαζι ειναι γωνια και πουλαει αρα δεν κλεινει ποτε.Για μας μετραει η ασφαλεια πρωτα και πανω απο ολα.Αυτο που το κρατος δεν μπορει,η δεν θελει να καταλαβει.Αρα καποιοι πρεπει να μεινουν να δουλεψουν και καλυτερα να ειναι οι εμπειροι.Ας ειναι μην σε κουραζω τωρα.Σου στελνω ευχες για καλο βραδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε καταλαβαίνω απόλυτα ,αλλά πρέπει να το φιλοσοφήσουμε.Δουλεύουμε για να εξασφαλίσουμε ένα επίπεδο ζωής ,πρέπει να είμαστε σωστοί επαγγελματίες από κεί και πέρα έχουμε ευθύνη να περιχαράξουμε τη ζωή μας από τις επιθέσεις του αγχους.Πολλές φορές διαχειριζόμαστε τη ζωή μας λες και θα κρατήσει για πάντα.Ας χαρούμε την κάθε στιγμή (τα λέω για να τα ακούω και εγώ).Από μία ομοιοπαθή καλό καλοκαίρι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιαννα καλησπερα, με καθυστερηση διαβασα το αρθρο σου, να εισαι καλα και ολοι οι καλοι συναδελφοι σου, σαν επιβατης αεροπορικων εταιριων που ταξιδευει τουλαχιστον δυο φορες τη βδομαδα απο και προς τον Βενιζελο, σας ευχαριστω για τη φροντιδα και τον επαγγελματισμο σας, να ειστε ολοι καλα.
    Ειναι πολυ διαφορετικη η δουλεια σας απο τις συνηθισμενες και σας αξιζουν πολλα!
    Το ξερω οτι δεν καταληγει αυτο σε κατι χειροπιαστο, αλλα εχω την αναγκη να το πω.
    Καλη συνεχεια, και μπραβο σου που βοηθησες τη συναδελφο σου να παει κι αυτη στο νησι των Ιπποτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλησπερα και σε σενα παναθηναιε.Νομιζω πως με τη σειρα μου εγω πρεπει να σε ευχαριστησω για οσα καλα μου γραφεις.Ειναι σημαντικο να αναγνωριζεται αυτο που κανεις.Εσυ αλλα και οσοι αλλοι ταξιδευουν να ξερετε οτι ειστε σε καλα χερια.Και παλι ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή