Σάββατο 15 Μαΐου 2010

ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΧΝΑΡΙΑ


Αδεια βηματα με το βλεμμα στο απειρο.Ο νους ταξιδευει και στελνει περιπαικτικα μηνυματα στη ληθη.Ολες οι προσπαθειες αποτυχημενες.Σαν να αλλαξε χρωματα ο ουρανος κι η θαλασσα αποτραβηχτηκε φοβισμενη για να αφησει περισσοτερο χωρο να ανασανουμε.


Τυφλη ελπιδα η αισιοδοξια κρυβει το αληθινο σου προσωπο που πασχιζει ματαια να αντικρισει την αληθεια πισω απο επιλογες και αποφασεις που παρθηκαν χωρις τη δικη σου συμμετοχη.Σαν αποτυχημενο τηλεοπτικο προιον, που μεθοδευει την ανανηψη του με καθε μεσο και ανασυρει απο το συρταρι τη χρυση εφεδρεια της προηγουμενης δεκαετιας για να δρεψει δαφνες μεσα απο το καμενο πλεον χαρτι της εφημερης αναζητησης του ονειρου, μου μοιαζει ετουτη την εποχη η χωρα μου.
Ενα βομβαρδισμενο δρομο βαδιζουμε και συχνα, ερχεται ξαφνικα η νυχτα, μερα μεσημερι, οταν ανακαλυπτουμε οτι συντομα το μελλον θα ειναι οδυνηρο παρον και τα γεγονοτα θα εξελιχθουν καταιγιστικα σε βαρος μας.


Πριν λιγες μερες ημουνα λατρης καθε απομερης γωνιας αυτης της πολης και τωρα η ιδια γεμισε σκιες και καμμενα ονειρα.Χτες στο κεντρο της πολης δεν σταθηκα στη Σταδιου.Σωροι με λουλουδια και αναμμενα κερια στο σημειο μηδεν μιας πολης που νοιωθω πως δεν μας ανηκει πια.Μιας πολης που την χαρισαμε στην λατρεια της υπερκαταναλωσης, στην υπεραπασχοληση της καλοπερασης μας, στην αδιαφορια για οσα σκληρα ετοιμαζονταν στα χρονια της δικης μας απατηλης ευημεριας και που τωρα μας αποκαλυπτονται χωρις ελεος.


Η νεοελληνικη κοινωνια λειτουργησε τα τελευταια τριαντα χρονια με τροπο αυτιστικο.Επιδοθηκε στην αναζητηση μιας ταυτοτητας που δεν της ανηκε, αλλα ηταν υποχρεωμενη να ανακαλυψει και στην συνεχεια να την βαλει στο πορτοφολι της για να την επιδεικνυει στην πρωτη ευκαιρια.Εξελιχθηκαμε σε ακομψα προιοντα υποκουλτουρας, εχοντας κατα νου ως προτυπα την μαρκα του κινητου,τα επωνυμα ρουχα και τις διακοπες σε ακριβα θερετρα.Κομματι αυτου του κοινωνικου ιστου ειμαι κι εγω και δεν μπορω να παρω απαλλαγη.Στην πραγματικοτητα ομως η κοινωνια ελαχιστα ειχε αναγκη απο τα αναιμικα τηλεοπτικα προτυπα που κατεκλυσαν τη ζωη μας και αλλαξαν τις επιλογες μας.

Και ενω εμεις προχωρουσαμε, το παιχνιδι παιζοτανε με σημαδεμενη τραπουλα και η καταστροφη δεν αργησε να ερθει.Μιλαω στο τηλεφωνο με φιλους, στη δουλεια σχολιαζουμε τα γεγονοτα και το εργασιακο μας μελλον που με τις νεες επιταγες του Ενιαιου Ευρωπαικου Ουρανου και της συνενωσης του εναεριου χωρου διαγραφεται αβεβαιο και μελαγχολω ξανα.


Πιστοποιηση αγγλικης γλωσσας,υποχρεωτικες ιατρικες εξετασεις,μειωση μισθου,αυξηση κυκλοφοριας,μηδενικες προσληψεις,ενω οι αποχωρησεις για λογους υγειας,η συνταξιοδοτησης ειναι παρα πολλες.Σε καλουν απο το σπιτι να δουλεψεις στο ρεπο σου γιατι το προσωπικο δεν φτανει να καλυψει τις αναγκες.Και το καλοκαιρι προβλεπεται θερμο με τεσσερεις μερες αδεια και αν.

Υστερα ακουω πολλους να λενε"τα παιδια μας να φυγουν εξω.Τι να κανουν εδω.Εδω δεν υπαρχει μελλον."Τοτε καταλαβαινω πως διωχνουμε απο τη χωρα ενα θαυμασιο εργατικο δυναμικο.Μια ολοκληρη γενια καλειται να κανει τις επιλογες της εκτος Ελλαδας. Τα νιατα που επρεπε να ειναι η πηγη της χαρας και της ελπιδας, εκδιωκονται με το στανιο απο τη χωρα που τα γεννησε αν θελουν να δουν καλυτερες μερες.

Μακαρι να σταματησει εδω το κακο,γιατι αυτη η χωρα κινδυνευει να παει πολλα χρονια πισω και να βλεπει το μελλον της υπο επιτηρηση.Δεν πρεπει να παραδοθουμε,αλλα να αφυπνιστουμε.Δεν εχουμε αναγκη να κατασκευαζουμε ηρωες με το ζορι για να τους μνημονευουμε μετα.Χρειαζομαστε μονο να ξαναπιστεψουμε στις αξιες που απορριψαμε και να να καταλαβουμε πως οτι λαμπει δεν ειναι χρυσος.

Υ.Γ.Οι πινακες του RENE MAGRITTE

28 σχόλια:

  1. Γιάννα, η τελευταία φράση σου τα λέει όλα: το μυστικό είναι ο προγονικός θησαυρός που με ντροπή κρύψαμε στο σεντούκι, για να μη μας χαλάει το lifestyle. Εκεί είναι, μας περιμένει, αρκεί να σηκώσουμε το καπάκι. Κι έχει ο Θεός, αρκεί να Του ζητήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τοκ,τοκ,χτυπάω την πόρτα του εναέριου χώρου,διότι όλα κι όλα,νομοταγής πολίτης είμαι,ακούω τον πρωθυπουργό,πρέπει να χτυπάει την πόρτα και η Τουρκία λέει,αν θέλει να μας παραβιάζει τον εναέριο χώρο.Ποια είμαι εγώ που δεν θα συμμορφωθώ με τας υποδείξεις;Καλά να πάθω διότι και καταχράστηκα το δημόσιο χρήμα και εξαπάτησα και δεν έχω την πολιτική ωριμότητα να κρίνω καταστάσεις.Τι σημασία έχει που δεν γνωρίζω όλα τα δεδομένα για να βγάλω ένα ασφαλές συμπέρασμα,τι σημασία έχει που οι πολιτικοί ζητάνε να μην τους κρίνω όλους συλλήβδην ενώ θα πρέπει να δεχθώ ότι έχω συλλογική ευθύνη και άρα να υποστώ τις συνέπειες,τι σημασία έχει που έφτασα στα όρια της επαγγελματικής εξουθένωσης δουλεύοντας με το ένα τρίτο του προβλεπόμενου προσωπικού,τι σημασία έχει που ακόμη έχω να παίρνω άδεια της προηγούμενης χρονιάς,τι σημασία έχει που ακύρωσα ταξίδι γιατί θα έμενε ακάλυπτο το τμήμα,τι σημασία έχει που για λόγους αρχής δεν έκανα χρήση του δικαιώματος της αναρρωτικής ακόμη και όταν είχα σοβαρό λόγο.Για μένα αυτό που μετράει είναι ότι κοιμάμαι ήσυχη το βράδυ αλλά παράλληλα μου δίνει και το δικαίωμα στην κραυγή αγωνίας.
    Τι θα αλλάξω τώρα;Τίποτε,ούτως ή άλλως ποτέ δεν με θάμπωσε ο νεοπλουτισμός παρά μόνο η μόρφωση και οι πανανθρώπινες αξίες,αυτό ζήλευα πάντα, αυτό εκτιμώ,αυτές τις αρχές έδωσα στα παιδιά μου.
    Εκείνο όμως που ζητάω από την εκάστοτε κυβέρνηση είναι να μη με κρατάνε στο σκοτάδι,θέλω να έχω πλήρη επίγνωση της κατάστασης και στα εθνικά θέματα,για να μπορώ να κρίνω.
    Γιάννα μου,εκείνο που μας έμεινε είναι να ενώσουμε τις σκέψεις μας,τα συναισθήματα,τις ελπίδες και τα όνειρά μας.Θα βρούμε το δρόμο μας,ο χρόνος είναι ιαματικός.
    σε φιλώ γλυκειά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μακαρι να τα καταλαβουμε ολοι αυτα.
    Πολυ δυσκολα τα πραγματα.
    Χτες περασα κ εγω εξω απο τη τραπεζα η καρδια μου λυγισε :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα ίδια λέω και εγώ, και χειρότερα.
    Θα πρέπει επιτέλους οι δικοί μας ψίθυροι να γίνουν ηχηροί ώστε να σκεπάσουν τις ανόητες στριγκλιές των "παραθυράκηδων" και να δώσουν νόημα στις δειλές σιωπές μας...

    Συμφωνώ απόλυτα με τη Ρούλα, θα πρέπει να ενώσουμε τις σκέψεις μας, τα τα συναισθήματα,τις ελπίδες και τα όνειρά μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα εγραψες πολυ καλα Γιαννα, περιεγραψες μια μεγαλη αληθεια....που την ξερουμε πλεον ολοι και δεν υπαρχουν δικαιολογιες!! Τα λογια ειναι περιττα..!!!Ας προσποιηθουμε οτι "ελπιζουμε"...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Α.Παπαγιαννης
    Ναι το πιστευω κι εγω.Αν ανασηκωσουμε το καπακι η ευωδια του χρονου κρυβει μονο ευχαριστες εκπληξεις.Μαλλον θα ανακαλυψουμε κατι απο τον χαμενο μας εαυτο εκει μεσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γεια σου Ρουλακι
    Ειναι πολλα τα κοινα που ανακαλυπτω οτι εχουμε και δεν ειναι η πρωτη φορα.Ναι εμεις δωσαμε στα παιδια μας οτι πιστευαμε πως αξιζει πραγματικα σ'αυτη τη ζωη,αλλα ειναι και οι σειρηνες που σου τρυπαν τα αυτια και σε προσκαλουν στο χωρο του απατηλου και του ευκολου ονειρου.Και τοτε δοκιμαζονται οι αντιστασεις και πρεπει οι ανθρωπινες αδυναμιες να παραμεριστουν για να σωσουμε αυτο που θεωρουμε ηθικα αξιο για να επικρατησει.
    Αν ενωσουμε τις δυναμεις μας,αν πιστεψουμε σε μας και στα παιδια μας, που ειναι σιγουρα η δικη μας εικονα,τοτε θα αναδειξουμε και τους σωστους ηγετες που δεν θα μας κρατουν στο σκοταδι και στην αγνοια που εξυπηρετει ανομους σκοπους.Για τη δουλεια τι να σου πω.Κουραγιο για να ανεβουμε το βουνο.Κι αυτο το ατιμο οσο περνουν τα χρονια τοσο πιο δυσκολο γινεται.
    Εσυ βεβαια με τα γυμναστηρια εισαι σε καλυτερη φορμα.Εγω θα παλεψω οσο μπορω και αν μεινω στα μισα του δρομου,θα σε φωναξω για βοηθεια.Φιλακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αρτιστακι μου
    Εφυγα γιατι ντραπηκα κι ολας.Οταν καποιοι συνανθρωποι μας δοκιμαζονταν εγω ημουν αφημενη στη καθημερινοτητα.Μονο το δακρυ μου δεν μπορεσα να κρατησω.Ειναι ολα τοσο δυσκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Στρατο συμφωνω απολυτα.Χρειαζεται συνειδητοποιηση και μεγαλη προσπαθεια.
    "Η ισχυς εν τη ενωσει"
    Σ'αυτο θελω να ελπιζω.Για το μελλον που αξιζουν τα παιδια μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Ας προσποιηθουμε οτι ελπιζουμε".
    Με πληγωνουν αυτα τα λογια σου Ορφια.Αλλα η αληθεια τους κοβει στα δυο σαν μαχαιρι.Η ελπιδα δεν ερχεται πια αβιαστα.Χρειαζεται προσπαθεια και καποιος να μας το υπενθυμιζει συνεχως.Αλλιως ερχεται μονο η θλιψη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΑΡΓΩ ΛΙΓΑΚΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΟΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ.ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΝΕΑ ΣΑΣ:))))))

    Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΙΨΑΜΕ.ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιάννα μου οφείλουμε να σηκώσουμε κεφάλι. Έχουμε παιδιά και δε πρέπει να χάσουν τα όνειρα και τους στόχους τους. Η ζωή είναι ένας αγώνας. Αισιόδοξα λέω και το πιστεύω πως θα προχωρήσουμε. Για το μόνο που προσεύχομαι είναι όλοι οι άνθρωποι που ξεκινούν το πρωί για τον αγώνα τους να επιστρέφουν στις οικογένειές τους. Αυτό.

    Φιλιά κορίτσι μου, φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σκρουτζακο μου εισαι μια οαση.Ευχαριστω που περνας και μας αφηνεις την καλημερα σου.Σου ευχομαι να εισαι καλα και να χαμογελας γιατι στα δυσκολα χρειαζομαστε ολοι την καλη αυρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Δυστυχως Κατερινα μου συνεβη και αυτο το κακο.Να χαθουν αναιτια νεοι ανθρωποι και να βουλιαξουμε ολοι στη θλιψη.Σε φιλω γλυκια μου και μακαρι να τελειωσουν ολα εδω για να ειναι το μελλον καλυτερο για ολους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλημερα Γιαννα. Το να γυρισει η δικη μας γεννια στην παλια νοοτροπια μπορει να ειναι εφικτο αφου ξερουμε και αλλες καταστασεις, η καινουργια γεννια ομως δεν θα μπορεσει ευκολα γιατι γαλουχηθηκε (απο την δικη μας γεννια) με διαφορετικα προτυπα. Δυστυχως φοβαμαι οτι θα πρεπει να τραβηξει ζορι η καινουργια γεννια για να αποταξει την νοοτροπια της. Ειναι σχεδον νομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. όταν έφυγα πριν τρία χρόνια από την Ελλάδα ήμουν σίγουρη ότι μερικά χρόνια μετά θα ξαναγυρνούσα. τώρα, δεν υπάρχει περίπτωση να το επιδιώξω. πραγματικά δεν βλέπω καμιά προσπάθεια από κανέναν να βελτιωθεί αυτό το χάος. καθένας έχει το χαβά του και τη γκρίνια του και μια πρόταση αξιόλογη δεν ακούω από κανέναν απολύτως. ευθύνες πετιούνται από τον ένα στον άλλο, αλλά αυτό που ξέρω και βλέπω είναι ότι άμοιρος ευθυνών δεν είναι κανείς.
    όσο για την αναδρομή στο παρελθόν καλή είναι αλλά θέλει προσοχή μεγάλη προσοχή στο χειρισμό της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Γιάννα μου έτσι είναι όπως τα γράφεις..όλη η συναισθηματική φόρτιση όλων μας..προβλημαισμος..πίκρα..πολύ όμορφα δοσμένη όπως εσύ ξέρεις..μέσα απ'την ψυχή σου!
    Ηκλορη μου μου έλεγε χθες,χιλιάδες αιτήσεις,,βιογραφικά για δουλειά έχουν γίνει για έξω.και αυτή σκέπτεται να ξαναγυρίσει Αγγλία
    Ασε και ε΄γω ετσι σαν εσένα είμαι..δεν μου φεύγει η μαυρίλα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλή σου μέρα Γιάννα
    σε παρακολουθώ εδώ και λίγο καιρό
    Μα σήμερα ειπα να σου αφήσω την καλημέρα μου
    και την ελπίδα μου...πως πραγματικά ελπίζω και
    εύχομαι μέσα από όλα αυτά τα κακά θα ξεπηδήσει
    κατι νεο κάτι καλο...με τη βοήθεια του Θέου και την δικη μας φυσικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Δεσποινα εχεις δικιο.Το ιδιο λεω και ξαναλεω και γω.Η νεα γενια δεν μπορει να κανει βηματα πισω με τιποτα.Και στη τελικη γιατι να πρεπει να το κανει.Το μονο που εμεις οφειλαμε να τους εξασφαλισουμε ηταν ενα μελλον με σιγουρια και αξιοπρεπεια και δεν το πετυχαμε.Αρα θα τραβηξει το ζορι και θα δουμε την καταθλιψη να κερδιζει επαξια τον τιτλο"η αρρωστια του αιωνα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μελισσουλα ποσο το καταλαβαινω αυτο που λες.Μα ειναι δυνατον να αφησεις κατι που με τοσο κοπο πετυχες για να ερθεις εδω στην αβεβαιοτητα.Φαντασου ποσοι νεοι ετοιμαζονται να φυγουν.Το ακουω συνεχως.Αυτη ειναι η μεγαλυτερη αποτυχια αυτης της γενιας, που εγινε μερος του συστηματος και στη συνεχεια εγινε η ιδια το συστημα που καποτε στοχοποιουσε.
    Ναι η αναδρομη στο παρελθον χρειαζεται προσοχη
    και εμπνευση για την καλυτερη αξιολογηση.Σε φιλω.Μεινε εκει που εισαι.Εγω οταν διαβαζω τα οσα εχεις προσπαθησει πολυ σε χαιρομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πελα ειναι τοσο δυσαρεστη αυτη η κατασταση,που ακομα κι οταν ξεφευγεις για λιγο παλι με καποια αφορμη εκει γυρνας.Εγω λεω και διαφορα ευχολογια μηπως ξορκισουμε το κακο,αλλα δεν ειναι ευκολο.Μακαρι να δουμε την αναγεννηση του τοπου,αλλα ας μην γελιομαστε τα πραγματα ειναι δυσκολα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γεια σου Ελενα και καλως ηρθες.Οπως εγραψα και πριν εγω λεω τα ευχολογια μου αλλα μονο αυτο δεν φτανει.Χρειαζονται πολλα να κανουμε ακομα σαν κρατος.Και ξερεις κατι, δεν βλεπω να υπαρχουν και ανθρωποι εμπνευσμενοι για να τολμησουν και να παρουν επανω τους την κατασταση αποτελεσματικα.
    Θα δουμε ομως ποτε δεν ξερεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Γιάννα μου,μακάρι!
    Όταν πέρασα απ΄την τράπεζα διαλύθηκα...
    Αναρωτιέμαι γιατί γίναμε έτσι οι άνθρωποι...
    Πρέπει να αντιδράσουμε,τό οφείλουμε στα παιδιά μας!
    Φιλάκια φίλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. η φραση "Επιδοθηκε στην αναζητηση μιας ταυτοτητας που δεν της ανηκει" τα λεει ολα
    φτιαξαμε κατι ψευτικο, κατι "δηθεν",και ολα αυτα με δανεικα και κλεμμενα
    η συναισθηματικη φορτιση θα φυγει καποια στιγμη αλλα οι παραπανω φρασεις θα μεινουν στα ιστορικα βιβλια και αρχεια
    και δεν ειναι μονο οι χαμενοι οικονομικοι ποροι, αλλα πανω απολα ο χαμενος χρονος που δεν γυριζει πισω
    και οι απειρες χαμενες ευκαιριες για κατι πραγματικο καινουργιο και καλυτερο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ολγα μου αγαπημενη το οφειλουμε εν μερει και στους εαυτους μας,γιατι σαν γενια οραματιστηκαμε πραγματα και στη συνεχεια γιναμε κομματι του συστηματος.Ισως οχι ολοι αλλα η πλειοψηφια αρπαξε τις ευκαιριες και αποτελεσμα αυτου ειναι το κακο μας σημερινο χαλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Πραγματι ο χαμενος χρονος και οι χαμενες ευκαιριες ειναι η πιο μεγαλη απειλη για το μελλον.Θα μας πουν φιλε μου καλε οτι ολα αυτα ειναι χιλιοειπωμενα.Αλλα η επαναληψη ισως ειναι η τελευταια μας ευκαιρια για να αφυπνιστουμε.Και να εγκαταλειψουμε τα ξοφλημενα προτυπα του παρελθοντος, γιατι το χτες εχει παψει να υπηρετει το σημερα.Ισως αυτο το χτες να μην υπηρξε ποτε, παρα μονο στην νοσηρη φαντασια αυτων που το υπηρετησαν για ιδιο συμφερον.Ισως αυτη η χωρα να εχει μεινει για παντα στη θλιβερη δεκαετια του 60 και ονειρευτηκε ενα φωτεινο μεσοδιαστημα που δεν της ανηκε.Εγω θελω με καθε τροπο να ελπισω γιατι αλλιως δεν εχω χωρο να σταθω οταν σκεφτομαι την νεα γενια που θα μας στησει στο τοιχο και θα μας ζητησει τα ρεστα για το κακο που της καναμε.Φιλια Παναθηναιε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γιάννα στέκομαι στην τελευταία σου παράγραφο.
    Από εδώ και πέρα ήρωες θα πρέπει να γίνουμε όλοι μας για να τα καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα αλλά και να δώσουμε νέες αξίες στα παιδιά μας.
    Tα πράγματα δεν είναι εύκολα αλλά όπως λέει και ο Robert Schuller "Tough Times Never Last, But Tough People Do!"
    http://www.amazon.com/Tough-Times-Never-Last-People/dp/0553273329
    Kαλή εβδομάδα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Βασιλη συμφωνω και με την πρωτη και με την δευτερη παραγραφο σου.Απο την μια χρειαζεται ηρωισμος για να τα βγαλεις περα και να προστατεψεις και τα νεα παιδια,αλλα απο την αλλη πρεπει να βρουμε ανθρωπους με εμπνευση,θαρρος και αληθινη πρροπτικη για να μας πανε παρακατω.Καλη εβδομαδα και σε σενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή