Αχ αυτη η διαθεση πως αλλαζει καθε στιγμη.Μια παιρνει την ανηφορα και χαμογελας και μια παλι κατηφοριζει σαν χιονοστιβαδα στην πλαγια.Ε λοιπον δεν γινεται αλλο,σημερα θα φορτωθουμε χρωματα και θα πουμε ιστοριες για λουλουδια.Πρωτα ομως θα ριξουμε δυο κλεφτες ματιες στο γαλαζιο της θαλασσας.Τις φωτογραφιες μου τις εστειλε η Ρουλα μας.Τις εχει τραβηξει σε μια παραλια στο βορρα και εχει ενα χρωμα μοναδικο το Θρακικο πελαγος.
Εγω παλι εχω μια αδυναμια στην παραλιακη διαδρομη που σε βγαζει στο Σουνιο.Θαλασσα, καθετα βραχια,κρυφες παραλιες,κατι ταβερνακια στη στροφη του δρομου που ολη μερα λιαζουν αλμυρο χταποδακι και μια γευση απο ιστορια στο τελος της διαδρομης.
Πηγαινα ως εκει κατω οταν ημουνα παιδι και περιμενα τον πατερα μου που εβγαινε απο το νερο φορτωμενος τα θαλασσινα του λαφυρα, σαν αλλος Ποσειδωνας.
Χταποδια,αχινους και κανενα μεγαλο αστερια που τα πλοκαμια του ηταν γεματα πεντανοστιμα χρυσαφενια αυγα.Κορυφαια στιγμη, ηταν το αρωμα που εβγαινε απο το μελανι της σουπιας,που το εψηνε σε ενα μικρο δοχειο και μετα συνοδευε την αχινοσαλατα με το λαδι και το φρεσκο ψωμι.Ετσι ξεκινησε και η μυηση μου στις θαλασσινες γευσεις και παντα νοσταλγω αυτες τις στιγμες.
Ανθισαν και οι αμαρυλλιδες στον κηπο.Αυτους τους βολβους μου τους εδωσε μια φιλη της μαμας μου και εγω τους παραχωσα ετσι βιαστικα διπλα στον πετρινο τοιχο.Σχεδον τους ειχα ξεχασει και ξαφνικα ειδα τα λουλουδια τους πριν δυο χρονια αυτη την εποχη και δεν το πιστευα.Οι βολβοι αυτοι πολλαπλασιαζονται μεσα στο χωμα και ζητανε μονο το νερακι τους.
Μια αγκαλια χρωμα ριγμενο ανεμελα στη γη να ξεκουραζει το ματι.
Να και η Σαλβια με το ξεχωριστο της χρωμα.
θελετε να μου πειτε πως λενε αυτο το λουλουδι αν το ξερετε;Μου αρεσει οταν ανθιζει,αλλα δεν κραταει πολυ.Λιγο και καλο.Προλαβα και μια μελισσουλα που ζουζουνιζε γυρω του.Ειναι σκανταλιαρα το ξερει και μονη της.
θελετε να μου πειτε πως λενε αυτο το λουλουδι αν το ξερετε;Μου αρεσει οταν ανθιζει,αλλα δεν κραταει πολυ.Λιγο και καλο.Προλαβα και μια μελισσουλα που ζουζουνιζε γυρω του.Ειναι σκανταλιαρα το ξερει και μονη της.
Σας αφηνω με ανεβασμενη διαθεση και ενα χαρουμενο λουλουδακι να στολισετε το βαζο σας.Κανει και για τα μαλλια μας, με ενα ποτο στο χερι,σοκολατενιο χρωμα στο κορμι και ενα χαμογελο.Πρεπει να παρουμε δυναμεις για να τα βγαλουμε περα με καθε δυσκολια.
Υ.Γ.Ρουλα αν εισαι ακομα καθισμενη στη μπλε καρεκλα διπλα στο γαλαζιο,περιμενε μας.
Υ.Γ.Ρουλα αν εισαι ακομα καθισμενη στη μπλε καρεκλα διπλα στο γαλαζιο,περιμενε μας.
Μια παρεουλα ειμαστε ολοι κι ερχομαστε.Το κρασι να ειναι παγωμενο και τα λογια γλυκα.
Οτι καλύτερο η θαλασσα στην ζωή..
ΑπάντησηΔιαγραφήκ εγώ λατρεύω τη διαδρομη μέχρι το Σούνιο..
ΚΑΛΛΙΣΤΗΜΩΝ ,απο Αυστραλία.(bottle-brush)
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ ομορφες εικονες
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε λέω ποτέ όχι για Θαλασσινή βόλτα ιδιαίτερα μου αρέσει η διαδρομή που διάλεξες με τις γλυκές αναμνήσεις.Τα δε λουλούδια σου είναι χάρμα και ευχάριστα σαν και εσένα καλή μου κοπελιά!! Φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήSorry..για το ωραίο φυτό δεν έχω ιδέα.
τέλεια!!! πολύ όμορφη βόλτα
ΑπάντησηΔιαγραφήτο λουλουδάκι σου το λένε καλλιστήμωνα και γίνεται φουντωτός όταν μεγαλώνει, είναι πανέμορφος!
καλό Σαββατοκύριακο Γιάννα μας :)
Πανέμοργες εικόνες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θρακικό πέλαγος χαιρετά το Σούνιο και το ναό του Ποσειδώνα!Περιμένω δίπλω στο κύμα,με παγωμένο κρασάκι και θαλασσινά να σας υποδεχθώ,είναι τιμή μου.Τις αμαρυλλίδες σου τις έβαλα στο βάζο για να συμπληρωθεί το ντεκόρ και αρχίζω την αφήγηγηση ενός μύθου για τη δύσμοιρη Αμαρυλλίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια φορά κι ένα καιρό ήταν μια παρθένα νύμφη, συνεσταλμένη και ντροπαλή αλλά και σκληροτράχηλη. Ερωτεύτηκε σφοδρά τον Αλταίονα, ένα βοσκό με παγωμένη καρδιά, αλλά τόσο όμορφο όσο ο Απόλλωνας και τόσο δυνατό όσο ο Ηρακλής, και αποφάσισε να είναι αληθινή μόνο γι' αυτόν χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες.
Ο Αλταίων ασυγκίνητος από τη γοητεία της, είχε μοναδική επιθυμία να του προσφερόταν ένα λουλούδι που να μην υπήρχε ποτέ στον κόσμο. Η Αμαρυλλίδα συμβουλεύτηκε το μαντείο των Δελφών και της είπαν να τρυπήσει την καρδιά της με ένα χρυσό τόξο μπροστά στην πόρτα του Αλταίονα. Το έκανε αυτό, φορώντας ένα κατάλευκο φόρεμα, για τριάντα συνεχόμενα βράδια, ρίχνοντας το αίμα της. Ο βοσκός τελικά άνοιξε την πόρτα του και είδε ένα λουλούδι με βαθυκόκιννα πέταλα, που είχε βαφτεί από το αίμα της καρδιάς της Αμαρυλλίδας.
Τι σου κάνει ο έρωτας...
Καλό σαββατοκύριακο και καλές αποδράσεις!
σε φιλώ
Αγαπημένα μου όλα τα θαλασσινά αλλά και τα λουλουδάκια, ακόμη και τα πιο ταπεινά του αγρού, Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο.
Σε λίγο πηγαίνω στην έκθεσή μου, που συνεχίζεται με επιτυχία μέχρι το ερχόμενο Σάββατο πέντε Ιουνίου.
Και μενα αυτη η διαδρομη με μαγευει.Μου φερνει στο νου κατι απο ταινια της δεκαετιας του 60.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο Σ/Κ αρτιστα μου.
Ευχαριστω ανωνυμε φιλε.Μου αρεσει πολυ το bottle-brush.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚραυγη σιωπηλη ευχαριστω,ακουγεσαι περιφημα ως εδω,κι ας εισαι σιωπηλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυη μου με ξεκουραζει πολυ η θεα της θαλασσας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εχεις και καλη παρεα για μια βουτια και μετα νοστιμιες κοντα στο κυμα,ε τοτε ποιος λεει οχι.
Αχ μελισσουλα μου το πιστευεις οτι μολις μου το ειπατε το θυμηθηκα!Εσπαγα το κεφαλι μου για μερες και δεν μου ερχοτανε με τιποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη παραλιακη κοντα στη Βαρκιζα εχουν αυτο το λουλουδι στο δρομο.Το εχουνε κλαδεψει και εχει γινει δεντρο.Καθε χρονο τετοια εποχη δεν χορταινεις να το βλεπεις.Καλα να περασεις στο μπαλκονακι και αν εκδραμεις καπου να μας φερεις τα νεα σου.Σε φιλω.
Φοιβο ευχαριστω.Καλο Σ/Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡουλα που ξερεις μια μερα θα το πιουμε το κρασακι μας πανω στο κυμα και θα κοιταμε ωρες τη θαλασσα για να γαληνευουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπεροχος ο μυθος σου.Εχω κι εγω κοκκινες αμαρυλλιδες σε μια γλαστρα κι εβγαλαν δυο λουλουδακια.Αλλα αυτες που μεγαλωνουν στη γη γινονται δασος καθε χρονο.
Φιλακια πολλα
Ντινο εχεις εξασφαλισμενη την επιτυχια.Μακαρι να μπορουσα να θαυμασω κι απο κοντα τα εργα σου.Σου ευχομαι να απολαμβανεις παντα το καλυτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήανθη ανοιξιατικα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θαλασσινη αρμυρα
με φοντο το Ναο του Ποσειδωνα στο Σουνιο
Γιαννα εισαι πρεσβυρα της Ελλαδας που ακομη μπορει να γοητευσει και να μαγεψει
Γιάννα είναι πολυ όμορφο στη δουλειά σου(πέρα απο την πίεση της καθημερινότητας)να πιάνεις ουρανό..και στον οικείο χώρο του σπιτιού σου,το βλέμμα να χαιδεύει την πολύχρωμη αγκαλιά της γης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτεινό..πολύχρωμο..αισιόδοξο το post σήμερα, γεμάτο απο Ελλάδα..αυτην που αγαπάμε!Με ουρανό θαλασσα και χρώμα!φιλιά!!!
Όμορφες εικόνες
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφη Ελλάδα
Η Ελλάδα μας!...
Χρώματα...αρώματα...γεύσεις...
Όλα μας τα έβαλες...
Ευχαριστούμε Γιάννα καλο μηνα+
Αγαπημενε Παναθηναιε τουτη η γωνια της γης που μας φιλοξενει ειναι μοναδικη.Μονο εμεις οι ανθρωποι μαθαμε να πληγωνουμε την τιμη της.Ας ειναι ομως το καλοκαιρακι ειναι εδω και μας αρεσει πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγαπαμε την Ελλαδιτσα μας κι αυτο δεν αλλαζει.Εχει ενα μοναδικο χρωμα και ενα φως που μας ταξιδευει.Πελα μου φιλια πολλα να εισαι καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Ελενα.Καλο μηνα και να πουμε και καλο καλοκαιρι.Ακομα και στο μπαλκονι του σπιτιου μας να μεινουμε και να απολαυσουμε ενα ηλιοβασιλεμα παλι θα μας αποζημιωσει αυτη η χωρα που αγαπαμε.Οσο δυσκολα και να ειναι τα πραγματα το ελληνικο καλοκαιρακι εχει τις χαρες του και μπορουμε να τις απολαυσουμε εστω και για λιγο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννα μου,υπέροχες οι φωτογραφίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα λουλουδάκια σου μου άνοιξαν την καρδιά!
Όσο για το φυτό με τα κόκκινα λουλούδια υπάρχει και στον κήπο της Ανδρου αλλά δεν γνωρίζω το όνομά του.Όταν πάω θα ρωτήσω.Φιλάκια πολλά.
Καλό μήνα γλυκειά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί όμορφη ανάρτηση, με λίγη θρακική παραλία Ρούλας και γεύση απο Σούνιο. Πόσες ανατολές έχουμε δεί σ΄αυτό ακρωτήρι! Πόσες!
Κι ακόμη, πεσμου έχεις τέτοιν κήπο αριστούργημα; Δηλώνω θαυμάστρια!
Φιλί κ καλό καλοκαίρι!
Ολγακι το λενε Καλλιστημονα.Μου το εγραψαν οι φιλοι εδω στο μπλογκ.Τωρα θα το ξερεις κι εσυ.Φιλακια και σε σενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙουστινη μου ο κηπος μου ειναι πραγματικα πολυ νοστιμος αληθινη καλοκαιρινη οαση,αλλα θελει πολυ προσπαθεια και φροντιδα.Μου αρεσει ομως να κοπιαζω λιγο κι εγω για να τον βλεπω παντα ομορφο.Φιλια καλη μου και παντα να περνας ομορφα.
ΑπάντησηΔιαγραφή