ΣΚΕΨΕΙΣ

Με συγκρατημενη χαρα. Ετσι υποδεχτηκαν τα παιδια τα αποτελεσματα των φετεινων εξετασεων για τα ανωτερα ιδρυματα.Το γενικο κλιμα ειναι τοσο δυσαρεστο που μειωνει τη χαρα της επιτυχιας και την αισιοδοξια για το μελλον.Ξαφνικα ολα εγιναν σκεψεις και απορια για αυτο που προκειται να συμβει.

Τα παιδια ειναι το φωτεινο μας μελλον και η ελπιδα καθε ποθητης αλλαγης που προβαλλουμε στο αυριο.Και ενω αλλες χρονιες η χαρα ητανε πρωταγωνιστης, φετος τα πραγματα μοιαζουν διαφορετικα, ο προβληματισμος ειναι μεγαλυτερος και η αποψη να σπουδασουν τα παιδια και μετα να φυγουν απο τη χωρα, ακουγεται ολο και πιο συχνα.

Δεν θελω να αναλυσω τωρα αν ειναι σωστη η οχι η τοποθετηση αυτη που στελνει την ελπιδα αυτου του τοπου να ζησει και να δραστηριοποιηθει στο εξωτερικο.

Εκεινο που νοιαζει ειναι ο αποχωρισμος, η αποτομη αλλαγη, η απομακρυνση απο αγαπημενα προσωπα, απο την εστια που μας μεγαλωσε και μας τροφοδοτησε με αγαπη, πολιτισμο και ηθος.

Οταν η κορη μου εφυγε για να σπουδασει στην Κρητη, ητανε μια δυσκολη στιγμη για ολους μας. Την προετρεψα με καθε τροπο να το κανει, για να ζησει την εμπειρια, να μαθει να ειναι ανεξαρτητη και να διαχειριστει την καθημερινοτητα της παιρνοντας τις δικες της αποφασεις, χωρις παρεμβασεις.

Αυτη ειναι η καλη πλευρα του πραγματος, γιατι υπαρχει και η στιγμη που πρεπει να δεις το παιδι σου να φευγει και να το παρεις αποφαση πως για τα επομενα χρονια θα χασεις στιγμες απο τη ζωη του και οταν θα εχει πραγματικα την αναγκη σου, ισως να εισαι πολυ μακρια για να βοηθησεις αμεσα.Και υπηρξανε τετοιες στιγμες, οταν ειχε εξετασεις, οταν αρρωστησε και την ετρεχαν στα νοσοκομεια αλλοι.

Και η χαρα του γινεται δικη σου χαρα απο μακρια, και οι καινουριοι φιλοι ειναι τωρα η οικογενεια του που το νοιαζεται.Το συναισθημα ειναι ισχυρο και μας καθοριζει, αλλα, δεν γινεται να οριζει τις αποφασεις μας παντα, γιατι μπορει να κανουμε λαθη και δεν θα εχουμε αργοτερα τη δυνατοτητα να αλλαξουμε τα πραγματα.

Γιαυτο αφηνουμε τα μικρα περιστερακια να ανοιξουν τα φτερα τους και να πεταξουνε ψηλα να συναντησουνε τα ονειρα τους.Και αν ειναι αληθεια αυτο που λενε πως οι γονεις ειναι τα τοξα και τα παιδια ειναι τα βελη που εκτοξευονται να βρουν το στοχο, τοτε εχουμε κατακτησει την αληθεια.

Τωρα ομως που τα πραγματα σ'αυτη τη χωρα εχουνε γινει τοσο δυσκολα για ολους μας και η προοπτικη για το μελλον ειναι στενωπος, τα παιδια μας φευγουν για να βρουν δουλεια σε αλλους τοπους και ο αποχωρισμος μοιαζει ασηκωτος. Οσα μαθαμε, οσα ζησαμε οσα υποσχεθηκαμε μαζι, μπαινουν σε ενα εφτασφραγιστο κουτι και η ζωη αλλαζει πορεια.

Αυτη τη φορα το ταξιδι ειναι πιο μακρινο και η πιθανοτητα για μονιμη παραμονη σε αλλες πατριδες ειναι η νεα πραγματικοτητα.

Και οσο κι αν δεν θελουμε να το παραδεχτουμε ξερουμε ολοι, οτι εμεις σαν προηγουμενη γενια με τη σταση μας, τη συμπεριφορα μας και την ελλειψη πολιτικης κρισης για το μελλον, εχουμε συμβαλλει σ'αυτη την προοπτικη.Με τροπο αργο, αλλα βαθια διαβρωτικο το πολιτικο συστημα αυτου του τοπου λειτουργησε τα τελευταια χρονια με μια συμπεριφορα νυχτερινου κεντρου.Και οι πολιτες διαμορφωσαμε μια μιμητικη διαθεση στην αποκτηση αγαθων, που δεν συνεβαλαν στην αναπτυξη του πνευματικου επιπεδου και στη διασωση των ανθρωπιστικων στοιχειων.

Με αλλα λογια η αναπτυξη δεν ηρθε απο πουθενα και το χρωμα του χρηματος γινοταν ολο και πιο σκουρο. Αυτο που κυριαρχησε ηταν η εξαργυρωση πολιτικων θεσεων απο τη δικη μου γενια με το σκεπτικο οτι μας ανηκουν ολα και ολα παιζουν στο τραπεζι της αλαζονειας.

Με το βλεμμα στο μελλον των παιδιων μας πρεπει να στηριξουμε και παλι τις οποιες αποφασεις τους και να φανουμε συνεπεις και δυνατοι.

Η ελληνικη οικογενεια εχει αναπτυξει ενα ιδιαιτερο συστημα δεσμων που μπορει να λειτουργησει με στοχο να διατηρηθει η ενοτητα αναμεσα στα μελη της.

Και μια ευχη να ειναι διαφανο το αυριο και η προοπτικη να μας φερει ολους κοντα στο μελλον που επιθυμουμε.