Η ΔΙΑΝΟΗΣΗ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΡΑΠΕΖΙ .Φιλοτεχνημενο απο τον Ανρι Φαντεν Λατουρ 1872Θυμαμαι εκεινο το αναγνωστικο που επιασα στα χερια μου,μικρη μαθητρια της πρωτης ταξης στο δημοτικο.Τι μαγικο που φανταζε στα παιδικα μου ματια.Και ποσο ειχα ταυτισει την καθημερινη μου ζωη με τη ζωη αυτης της οικογενειας.Μια γλυκα ποτιζε το κορμι μου αυτο το βιβλιο και μην γελασετε ακομα και σημερα οταν το θυμαμαι συγκινουμαι.Εχω στο νου μου μια σκηνη οπου μαζεμενοι ολοι γυρω απο το τραπεζι,ο μπαμπας,η μαμα,η γιαγια,και τα τρια παιδια,ορθια η μητερα σερβιρει τα ψαρια για το γευμα.
Ετσι και στο δικο μου σπιτι συγκεντρωνομαστε ολοι γυρω απο το τραπεζι και το φαγητο ητανε ιερο.Ο πατερας μου ποτε δεν σε αφηνε να σηκωθεις αν δεν ειχαν τελειωσει ολοι.
Τελικα το φαγητο ειναι πηγη ζωης αλλα και εκφραση αγαπης και φροντιδας προς τους αγαπημενους μας.Οι καλυτερες,οι πιο ουσιαστικες συζητησεις εχουν γινει γυρω απο ενα τραπεζι,πανω απο ενα πιατο φαϊ.Αλλα και οι σχεσεις μεταξυ των συνδαιτημονων,μπορουν να γινουν καλυτερες η να χαλασουν για παντα.Το φαγητο στοχευει σε ολες τις αισθησεις και ειναι παντα ενα πηγαιο μηνυμα στην ανθρωπινη εκφραστικοτητα.
Ακολουθηστε με να περιηγηθουμε το φαγητο στην τεχνη,οπως το αποτυπωσαν μεγαλοι ζωγραφοι με τον χρωστηρα τους.
Πορτραιτο νεαρης γυναικας με μηλο.
anyway i think that the most mystfying of all is the one by RENOIR it combines food and your initial comments but it als it shows the most extaordinary period of all times.. PARIS 19th century.... an era i would love to have lived in it .. but then ofcourse και η δεκαετια (τροποσ του λεγειν) 1955-1970 ειναι μια εποχη στην οποια θα ηθελα να ημουν 25 χρονων... τελοσ παντων απο φαι ξεκινησαμε και φτασαμε εδω.. αλλα αυτη ειναι η μαγεια αυτων των καινουριων τετραδιων, εκθεσης, και η απορια μου ειναι γιατι ολα αυτα δεν μπορουν να ειπωθουν face to face??? anyway will get back to that
ΑπάντησηΔιαγραφήsighing off... shine on you crazy diamond... till next time...
Αριστη επιλογη! Και ποσα ακομα υπαρχουν. Περασα μιση μερα σε ενα υπογειο στο μομα της Βιεννης σε μια εκθεση με θεμα το τραπεζι και το φαγητο. Το θεμα ελκει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεχνη ειναι και ο κινηματογραφος κι εχουν γυριστει αριστουργηματα με θεμα το φαγητο. Φανταζομαι να σου αρεσουν κι αυτα.
Τωρα να σου πω οτι κι εμεις τρωγαμε ολοι μαζι, και δεν αρχιζαμε ποτε αν δεν καθοταν η μαμα στο τραπεζι. Η μαμα ηταν η ιερη μορφη στην οικογενεια οχι γιατι το απαιτουσε εκεινη αλλα γιατι ετσι .. την θεωρουσαν ολοι.
Καλο Σαββατοκυριακο Γιαννα.
Γιάννα μου καλή, είναι σαν να μπήκες μέσα στο σπίτι μου, έχω πίνακα από πάρτι στο σαλόνι μου, στη δε τραπεζαρία από φρούτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω ένα σωρό αναμνήσεις γύρω από διάφορα τραπέζια με άτομα που μας ευχαρίστησαν κι αλλά που μας χάλασαν το κέφι ακόμη για ένα ωραίο φαγητό.
Στο μυαλό μου έρχεται η σημερινή δική μου οικογένεια, αλλά εσύ Γιανά μου με έφερες πίσω μισό αιώνα και .....
έγινα ξανά η μικρούλα της οικογενείας με κάθισμα μεταξύ μαμάς και μπαμπά, αύτη που ήταν τρομερά δύσκολη στο φαγητό. Θυμάμαι πολλά- πολλά περιστατικά καθημερινά κ εορτάσιμα τραπέζια.
Ένα ξέρω ότι το φαγητό είναι ίσον με τον έρωτα, οι μεγαλύτερες απολαυσεις της ζωής μας, μόνο που δεν χορτενουμε με έρωτα μονο.
Μεγαλη η τεχνη το φαγητο κι οι καλλιτεροι δημιουργοι του ειναι αντρες (chef) πρωτοι σε αυτα οπως στον ερωτα.
Να είσαι πάντα καλά και το τραπέζι σου πάντα γεμάτο από ευχάριστες, γλυκές συζητήσεις με τους αγαπημένους σου
Σε φιλώ
τπεροχωτατον πρωινον σαββατου με την ευαισθησια και τη δημιουργικοτητα της γιαννας! ευγε! η εισαγωγη ριναι ολα τα λεφτα! και θελω ολους τους πινακες! σου αφιερωνω τον ρενουαρ, γιατι αποτυπωνει τη χαρα της ζωης με τον καλυτερο τροπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν φανταζεστε ποσο με συγκινησατε πρωι πρωι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεσποινα ειναι αληθεια οτι στην προσπαθεια μου να ολοκληρωσω αυτη την αναρτηση βρηκα παρα πολλους πινακες με αυτο το θεμα.Μεσα σε ενα απογευμα ειχα γεμισει τεχνη.Το θεμα μου αρεσε πολυ.Ευχαριστω για οσα γραφεις.
ΕΥΗ μου,να ενα τοσο δα θεματακι και ξεπηδουν αμεσως οι πιο γλυκες αναμνησεις.Εισαι καλυτερα τωρα;Ευχομαι μεχρι την στιγμη του ταξιδιου να εισαι εντελως καλα.Εδω βρεχει σημερα απο νωρις.Καλη σου μερα και σου στελνω τα φιλια μου.
Καλε μου Παναθηναιε θα σου αφιερωσω κι εγω τον πινακα με το μελι,γιατι πολλες φορες το μπλογκ σου ειναι σαν μια γλυκεια κυψελη οπου μαζευομαστε ολοι για να εκφρασουμε συναισθηματα και ιδεες.Ευχαριστω με συγκινησες.
Τι τελεια αναρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήτι τελεια συλληψη!!
Το ξερω κι εγω αυτο το αναγνωστικο ! Φυσικα και το προλαβα και με θεωρω τυχερη ..και μακαρι να το ειχαμε παλι σε σχεση με αυτα που εχουμε
Δεν ειναι παραξενο που τετοια συναισθηματα εχουν ολοιι οσοι το ξερουν..
και ποσο μου αρεσουν τα τραπεζια ..απο τα απλα καθημερινα μεχρι τα Χριστουγεννιατικα..
ειπα χριστουγεννα και θα ξεφυγω.. (σταματαω )
σου αφηνω ενα τραπεζι τουαγαπημενου μου ζωγραφου
δεν ειναι απο τα ωραια που απαλυνουν και γλυκαινουν τη ματια
αλλα στο αφηνω ετσι σαν μια αλλη εντυπωση ..
στο ιδιο θεμα!
σε φιλω Ιωαννα!
http://users.kar.sch.gr/mstamati/TEXNH/Vincent_Van_Gogh_potato_eaters.jpg
Ταλι μου ευχαριστω για τα καλα σου λογια.Χαιρομαι που σου αρεσε η αναρτηση.Αν μπορουσα θα επαιρνα τον πινακα σου για παντα μαζι μου.Τα φιλια μου.Καλο σαββατοκυριακο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ/κο με βροχη ..αλλα εσυ μας στελνεις το μηνυμα...επιτελους δυο μερες που η οικογενεια προσπαθει να συνγκεντρωθει και να γευτει φαγητο και κουβεντουλα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιαννα με πηγες και μενα..πολυυυυ πισω στο παρελθον ..οπου το μεσημεριανο αλλα και το βραδινο...ηταν χαρα σε ενα σκηνικο οπου η πρωταγωνιστρια ηταν η γλυκεια μας μανα...που οπως λεει και η Δεσποινα την περιμεναμε με ανυπομονησια να κατσει....για να αρχισουμε...ειδικα οταν το φαγητο ηταν της αρεσκειας μας...
και βεβαια σαν τις παλιες θεατρινες..περιμενε "το χειροκροτημα"...αν ηταν καλο η υπεροχο το φαγητο της...!!!
Καλημερες με βροχη...και νοσταλγια
το φαγητό το ίδιο είναι τέχνη και εσύ έκανες εξαιρετική επιλογή!! μπράβο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικη ανάρτηση Γιάννα.Το φαγητο είναι τέχνη,απολαυση.πάθος,τελετουργία,αγάπη.Οι πιο σημαντικές στιγμες της ζωης μας,ομορφες,ασχημες,γλυκές,πικρεςεχουν συμβεί γυ΄ρω απο ένα τραπεζι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θυμισες την γιαγια μου που έλεγε''το φαγητό για να γινει νόστιμο πρέπει να το παραστέκεσαι με αγάπη όταν το ετοιμάζεις και να το σερβίρεις με κέφι και όλοι χαλί στα πόδια σου''αυτο το τελευταιο παίζεται..αλλά το παρακαμπτουμε.Εσυ σήμερα μας τα έδωσες και τα δυο αψογα!α..και οι πίνακες πανέμορφοι!!!
Τεχνη το φαγητο Ορφια και τεχνη η απολαυση του με αγαπημενα προσωπα.Αυτο που πολυ χαρηκα ειναι πως ολοι θυμηθηκαμε καποιες γλυκες στιγμες απο την οικογενειακη μας ζωη.Ταξιδεψα κι εγω μαζι σας σημερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜελισσουλα μου ευχαριστω.Ευχομαι να απολαμβανεις παντα υπεροχες στιγμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚομματι της ζωης,της καθημερινοτητας και της προσωπικοτητας μας το τραπεζι με το φαγητο εχει σφραγισει σημαντικες στιγμες μας.Πελα μου καλη τα συναισθηματα ειναι πολλα οπως και η συγκινηση.Πολλα φιλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήνοσταλγική και..νόστιμη(όπως λέμε νόστιμον ήμαρ)
ΑπάντησηΔιαγραφήη ανάρτηση!
σε φιλώ
Γιάννα μου άρεσε πολύ το θέμα σου! Χάζεψα αρκετές φορές τα έργα που ανάρτησες και βρήκα αφορμή να ψάξω στα βιβλία να βρω και άλλα! Πχ το έργο του Χ Μποκόρου που παριστάνει ένα ξύλινο τραπέζι και πάνω του ένα καρβέλι ψωμί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό το βιβλίο του δημοτικού δεν θυμάμαι συγκίνηση. Θυμάμαι πάντα τον θυμό μου, που η μάνα ήταν όρθια και όλοι οι άλλοι στρογγυλοκαθόντουσαν! Και ακόμα μου βγαίνει αυτός ο θυμός! Γιατί αυτό το στερεότυπο?
Οι νοστιμιες επι χαρτου.Ρουλα μου φιλακια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελικη μου καλημερα.Τον ζωγραφο σου δεν τον ηξερα.Εψαξα τα εργα του,βρηκα αυτο που μου γραφεις αλλα και τα υπολοιπα,μου αρεσαν πολυ.Ειναι αξιολογος.Οσο για το βιβλιο,συμφωνω μαζι σου.Αν θελησουμε να κανουμε κοινωνιολογικη μελετη θα πουμε πολλα για την θεση της γυναικας.Αλλα σκεψου μονο οτι ειναι γραμμενο πολλα πολλα χρονια, πριν και τα προτυπα της εποχης ηταν αυτα.Ο αντρας που δουλευε για να φερει τα λεφτα στο σπιτι και η γυναικα που εμενε μεσα και φροντιζει για ολους.Αργοτερα οταν η γυναικα μπηκε στην παραγωγη,και μαλιστα πολυ δυναμικα,η θεση της δυσκολεψε γιατι φορτωθηκε τοσα οσα και η ιδια δεν φανταζοταν."Την πατησε" που λενε και μερικοι αναλυτες."Θα μπορουσαμε να μιλαμε ωρες γιαυτο το θεμα.Αυτη ειναι αλλωστε και η ομορφια της επικοινωνιας.Ανταλλασουμε αποψεις,γνωριζουμε καινουριους κοσμους.Ευχαριστω για οσα εγραψες.
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω για το μελι, και να σε γλυκαινει για παντα, οπως γλυκανε κι εμενα η μια σου λεξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα,οσον αφορα το σχολιο σου οτι ο αντρας να εφερνε τα λεφτα στο σπιτι,οτι και αν σημαινει αυτο,αλλα αν η γυναικα,(κατω απο οποιαδηποτε ταμπελα, μανα,συζυγος,συντροφος) δεν εκανε την διαχειρηση που πρεπει, και δεν τους μαζευε καθε μερα στο ιδιο τραπεζιδεν θα υπήρχε η εννοια της οικογενειασ οπωσ την ξερουμε στην ελλαδα δεν θα υπήρχε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα απο την ηλιολουστη ροδο
shine on you crazy diamond
Θα το συνδιασω και με τα καρυδια και θα ειναι τελειο.Ευχαειστω
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε loner εγω δεν αμφισβητησα ποτε την σημαντικη θεση της γυναικας στον κοινωνικο ιστο.Πως θα μπορουσα αλλωστε.Θα ηταν σαν να αναιρω την ιδια μου την φυση.Και συμφωνω απολυτα πως η γυναικα κρατησε και κραταει γερα τα θεμελια της οικογενειας.Γιαυτο και λεγεται πως "το σπιτι ορφανευει απο μανα."Αλλα ειναι αληθεια επισης πως για μεγαλο διαστημα το στερεοτυπο της γυναικας που κυκλοφορουσε μεσα στο σπιτι με την ρομπα και κανει ολες τις δουλειες φορεθηκε πολυ.Αργοτερα και κυριως στις αστικες κοινωνιες αλλαξαν πολλα και η γυναικα αναρριχηθηκε σε αξιωματα και θεσεις σημαντικες ενω οι αντρες αρχισαν να συνεισφερουν στις δουλειες του σπιτιου.Βεβαια απο παραδειγματα που εχω κι αυτο σε περιορισμενη εκταση.Ας ειναι, το θεμα ειναι τεραστιο και εγω δεν θελω με τιποτα να υποβαθμισω το σημαντικο ρολο και των δυο φυλων.Καλημερα στην ηλιολουστη Ροδο απο την βροχερη Αθηνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννα μου, καλημέρα και καλή βδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάρτησή σου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον!
Κάθε πίνακας και μια ιστορία...
Κι αφού θαύμασα την τέχνη, με θέμα το φαγητό,θαύμασα τον όμορφο τρόπο που μας θύμησες τις γλυκιές οικογενειακές εικόνες του Αναγνωστικού κάποιας άλλης εποχής.
Το φαγητό,το μάζεμα γύρω απ΄το τραπέζι δημιουργεί την ανθρώπινη ατμόσφαιρα που όλοι έχουμε ανάγκη.
Δημιουργεί επικοινωνία και κλίμα ενότητας και ασφάλειας.
Θεωρώ,όσο χάνονται αυτές οι στιγμές, τόσο χάνουμε την ταυτότητά μας ως άνθρωποι.
Δες το δικό μας μάζεμα, γύρω από το μπλογκοτραπέζι μας, δεν είναι μια ζεστή αγκαλιά...
Σε φιλώ και σε ευχαριστώ.
Ολγα μου θα συμφωνησω μαζι σου.Στις μερες που ζουμε εχουμε μεγαλη αναγκη απο την ανθρωπινη επαφη.Σιγα σιγα σημαντικα πραγματα χανονται Αλλα πρεπει να διατηρησουμε την επικοινωνια για την ασφαλεια και την ανθρωπινη ατμοσφαιρα που λες κι εσυ.Εγω το μαζεμα στο μπλογκοτραπεζι το νοιωθω μερικες φορες ζεστη αγκαλια κι ευχαριστω γιαυτο.Καλημερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφες οι θεματικές επιλογές σου και η σημερινή σου ανάρτηση θαυμάσια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ επιλογή των πινάκων τέχνης εξαιρετική και αξιοθαύμαστη!
Γιάννα χαίρομαι που σε βρήκα.
Καλή συνέχεια σου εύχομαι.
Τίποτα στην φύση του φαγητού δεν στέκει εμπόδιο στο να δει κανείς το φαγητό ως καλλιτεχνική δραστηριότητα. Οπως η αυθεντικότητα, τα ιδια τα υλικά της φύσης, ο ρόλος του Σεφ, ειναι τέχνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που τρώμε και ο τρόπος που το παρασκευάζουμε αλλά και το σερβίρουμε είναι καθρέφτης του πολιτισμού μας. Αλλωστε το φαγητό δεν παύει να ειναι μια ιεροτελεστεία και απόλαυση. Και αυτό απο μόνο του το κατατάσει στην τέχνη.
Ευχαριστω για το πέρασμά σου απο τον χώρο μου.
Χάρηκα που σε βρήκα.
Αρης
Βασιλικη καλως ηρθες.Ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια.Θα περασω για επισκεψη και ελπιζω να τα λεμε τωρα πια.Καλημερα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλως τον Αρη.Ευχαριστω κι εγω.Να εχεις μια καλη μερα.Θα χαρω η επικοινωνια μας να εχει συνεχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ενδιαφέρον!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω πολυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήkalimera απο ροδο χαιρομαι πολυ που τοσοι πολλι ανθρωποι σε παρακολουθουν, και που προκαλεσες τοσο ενδιαφερον
ΑπάντησηΔιαγραφήsorry για την ορθογραφια στο περασμενο μηνυμα απο κεκτημενη ταχυτητα εφυγε χωρις ελεγχο καλημερα απο ροδο ηλιος και ζεστη....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερα απο την Αθηνα.Συνεφια και κρυο.
ΑπάντησηΔιαγραφή