Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ


Απο μικρη μου αρεσε να διαβαζω.Θυμαμαι τα καλοκαιρια που τελειωνε το σχολειο πηγαινα διακοπες στη θεια μου σε ενα μικρο εξοχικο κοντα στη θαλασσα να περασω μερικες μερες με την συντροφια της μεγαλυτερης ξαδερφης.Παντα επαιρνα μαζι μου τα βιβλια μου.Και τα κρατουσα με μια περηφανεια λες και ειχα πανω μου τις τυχες του κοσμου.
Τοτε διαβαζαμε με παθος Καζαντζακη,Λουντεμη,Σαμαρακη μετα τα βιβλια της Λιλης Ζωγραφου και τα πρωτα μας ποιηματα με μια ονειροπολα διαθεση και με τα ματια κλειστα φανταζομασταν καινουριους κοσμους και ταξιδευαμε γλυκα.Στη μεταπολιτευση οταν πηγαμε στο πανεπιστημιο,ητανε πια η απαρχη μιας εποχης με αλλη κουλτουρα.Τοτε φωναζαμε για την στρατευμενη τεχνη και διναμε αγωνα για να διαβασουμε τα πιο δυσκολα βιβλια,να βγουμε μετα στις παρεες να πουμε την γνωμη μας.Και δεν γινοτανε να τα καταλαβαινουμε και ολα σε μια ηλικια των 18-20 αλλα αυτο ητανε μυστικο και το κρυβαμε μην τυχον και φανουμε κατωτεροι στα ματια των αλλων.Αν δε ειχαμε και κανενα κρυφο ερωτα με κεινο τον ψηλο με τα γαλαζια ματια της Φιλοσοφικης που ψηφιζε πανσπουδαστικη,τοτε ο αγωνας ητανε μεγαλυτερος και πολλες φορες δυστυχως ανισος,γιατι παντα υπηρχε μια ομορφοτερη και πιο κουλτουριαρα απο σενα.
Τελος παντων εχω ξεφυγει για τα βιβλια λεγαμε.
Τι Εριχ Φρομ,τι Πουλαντζας,Βιλχελμ Ραιχ,Παντελης Καλιοτσος,Φωκνερ και Τσιρκας.
Και ποσοι αλλοι.Οσο πιο δυσκολος και περιεργος ο τιτλος τοσο πιο πολυ ηθελες να χωθεις να διαβασεις και να βρεις τον τροπο να το κατανοησεις.Μα οι λεξεις τοτε επαιζαν το δικο τους παιχνιδι.Με ορους δυσνοητους,με μια δικη σου δυσκολια γιατι απο την μια ησουνα παιδι και απο την αλλη το σχολειο ειχε φροντισει να σου κλεισει τα ματια και το στομα τοσα χρονια,επαιζες κρυφτουλι με τη μαθηση και ειχες παντα αποριες και κενα.

Θυμαμαι μια φορα περπατουσα στη Σταδιου με το κεφαλι μου κουβαρι και με ενα σωρο σκεψεις απο αυτες που βασανιζουνε ενα νεο ατομο που ψαχνει την ταυτοτητα του,προσπαθει να βρει το σκοπο του και να βαλει ενα στοχο.Ειχα παντα τοτε ενα βλεμμα γεματο απορια και μια αγωνια στη ψυχη τεραστια.Μπροστα στο βιβλιοπωλειο του Σιδερη σταματαω.-Νομιζω δεν υπαρχει πια-Θυμαμαι ξαφνικα ενα βιβλιο που μου ειχε προτεινει ενας κουλτουριαρης φιλος μου και αποφασιζω να μπω μεσα να το αγορασω.Με μια φωνη ολο αμυχες,σαν του Κωνσταντινου στην γνωστη ταινια που προσπαθει να περιγραψει το προφιτερολ,λεω στον προθυμο πωλητη.Θελω το "θεος και κρατος"του Μπακουνιν.Με κοιταζει ο αλλος και αλλαζει η οψη του.Δυστυχως δεν το εχουμε μου κανει.Γυριζω να φυγω απογοητευμενη και την ιδια στιγμη τον ακουω να λεει στον συναδελφο του γεματος ειρωνια.Αυτα ειναι βιβλια ρε!Κοιτα τι διαβαζουνε οι νεοι.Εγω απογοητευση και θυμο μαζι.

Τελευταια εκανα μια προσπαθεια να ξεκαθαρισω τα παλια μου βιβλια και να νοικοκυρευτω λιγακι,γιατι δεν θα εχω χωρο ουτε να σταθω στο μικρο γραφειακι.Τα βιβλια εχουνε φτασει ως το ταβανι και εχω βαλει και στο πατωμα.Το τι βρηκα στους θησαυρους μου δεν περιγραφεται.Πολλα τα ειχα ξεχασει και γελασα πολυ με την ανακαλυψη τους,ολα συνδεδεμενα με μια αναμνηση των χρονων της ανεμελιας.Τοτε που ολος ο κοσμος ητανε δικος μας και η ευκαιρια για αλλαγη δικη μας κι αυτη.

Μου εμεινε ομως η χαρα του βιβλιου και παντα ψαχνω με αγωνια στις καινουριες εκδοσεις η χανομαι με τις ωρες στα βιβλιοπωλεια του κεντρου για να βρω αυτο που μου αρεσει.
Εκθεση βιβλιου το καλοκαιρι στα νησια διπλα στην παραλια με τον κοσμο να χαζευει;Το καλυτερο μου.Δεν το χανω με τιποτα.Αγοραζω παντα γιατι εκει βρισκεις και καποια βιβλια που εχουνε χαθει πια.
Τωρα αν πατε διακοπες και θελετε να διαβασετε κατι, το βραδυ κυριως, ελεγα να προτεινω μερικα βιβλια που μου αρεσαν πολυ.

Ο Ιαν Μακ Γιουαν ειναι ενας τρυφερος και συγχρονως λεπτομερης ανατομος της ανθρωπινης ψυχης.Με θαυμαστη δεξιοτεχνια που συγκινει, τεμνει,αποσυνθετει,αναλυει και χαραζει βαθια τις ανθρωπινες σχεσεις και τον τροπο που τις καθοριζει.Μας μαθαινει πως η ζωη ειναι παντα ανοιχτη στο τυχαιο,στη συμπτωση,στο ξαφνικο συνταιριασμα.Αλλα αυτη η τυχη στο παρασκηνιο της κρυβει μνημες,ιχνη απο σκηνες και βιωματα παιδικα που σημαδευουν και καθοδηγουν αργοτερα τα βηματα της ενηλικιωσης.Και η τυχη διακοπτεται οταν οι αποκαλυψεις ειναι καταιγιστικες και μοιραιες.
Δυσκολα συνθετει στο τελος τα δημιουργηματα του.Στελνει ετσι τον αναγνωστη του να συναντησει τους ηρωες του στο καταφυγιο τους για να συνδεθει μαζι τους οριστικα στη χαρα και στη λυπη.Κυριως στη λυπη και στη μελαγχολια.Δεν επιδιωκει την ταυτοποιηση προσωπων και καταστασεων,αλλα με μια μαγικη κινηση εχει διδαξει και προβληματισει.
Η ΑΚΤΗ πολυ αγαπημενο μου το ιδιο και η ΕΞΙΛΕΩΣΗ για οσους δεν ειδαν την ταινια.
Στο ιδιο μοτιβο και το ΣΑΒΒΑΤΟ.Τα βιβλια αυτα δεν ειναι προσφατες εκδοσεις αλλα αυτο δεν μειωνει το ενδιαφερον τους.

Και μια μικρη αναφορα στο ΙΜΑΡΕΤ του Γ.Καλπουζου.
Βιβλιο που κανει πραξη με θαυμαστο τροπο την τεχνη της μυθιστοριας.
Ιστορια και μυθος μαζι, με τα γεγονοτα να σου μαθαινουν και να σε κρατανε σε αγωνια.Ο συγγραφεας εχει μελετησει με αγαπη και ενδιαφερον την ιστορια της ιδιαιτερης πατριδας του της Αρτας και η μυθοπλασια ειναι αριστοτεχνικη.
Αξιζει να διαβαστει γιατι διαφερει πολυ απο τα κοινα ιστορικα βιβλια που για μενα εχουν μικρη λογοτεχνικη αξια και αποσκοπουν σε αλλα οφελη.
Προφατα κυκλοφορησε στα αγγλικα το τελευταιο βιβλιο του αγαπημενου μου Jonathan Coe με τιτλο "The terrible privacy of Maxwell Sim"
Θελω να το διαβασω στα ελληνικα και ετσι θα περιμενω λιγακι.Οταν το βρω θα σας γραψω τις εντυπωσεις μου.
Αυτο το καλοκαιρι να διαβασετε,να χαλαρωσετε, να αγαπησετε,να χαρειτε.Ειναι αναγκη.

15 σχόλια:

  1. Τις σπανιες φορες που πγαινω σε σπιτια ανθρωπων που δεν ξερω καλα , κοιταζω παντα γυρω μου να δω αν υπαρχει βιβλιοθηκη ..κια μετα τα βιβλια

    πιστευω οτι μπορεις νσ κσταλσβεις πολλα για εναν ανθρωπο απο το αν εχει βιβλια σπιτι του και ποια
    οχι ποσα αλλα ποια..

    προσωπικα λατρευω τον Λουντεμη και τον Καρυωτακη ενω ποτε δεν μπορεσα να διαβασω Καζαντζακη ::)))

    ΓΙΑΝΝΑ ΜΟΥ το Ιμαρετ, μαζι με το καινουριο της Μαντα και κανα δυο ακομα που πηρα απο τη μαμα μου γιατι για να διαλεξω μονη μου με τις ωρες πια σε ενα βιβλιοπωλειο εχει γινει πολυτελεια, το εχω στη βαλιτσα μου κι απο αυριο που ξεκιναω διακοπες θα το τιμησω..και θα σου πω..
    (που να το δεις τωρα πως εχει γινει:)
    σου ευχομαι καλο καλο καλο καλοκαιρι
    φιλια πολλα::)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ
    ΜΟΝΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ
    ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ
    ΠΟΥ ΜΑΣ ΘΛΙΒΟΥΝ ΒΑΘΙΑ
    ΠΟΥ ΕΠΙΔΡΟΥΝ
    ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΜΕΣΑ ΜΑΣ
    ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
    ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ
    ΤΟ ΤΣΕΚΟΥΡΙ
    ΠΟΥ ΘΡΥΜΜΑΤΙΖΕΙ
    ΤΗΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
    ΜΕΣΑ ΜΑΣ

    ΥΓ. ΦΡΑΝΤΣ ΚΑΦΚΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λουντέμη προφτάσαμε κι εμείς οι νεότεροι... Θυμάμαι κι εγώ να πηγαίνω διακοπές ή κατασκήνωση με τα βιβλιαράκια μου, τα εξωσχολικά όπως τα λέγαμε, πάνω πάνω στη βαλίτσα. Λες να μπορούμε να αλλάξουμε ακόμα τον κόσμο; Δυστυχώς μας έκλεψαν κι αυτή την αίσθηση ελπίδας και πρέπει να ψάξουμε βαθιά για να την ξαναβρούμε... Η ακτή είναι ένα βιβλίο πολύ όμορφο, το Ιμαρέτ θα το σημειώσω στο μπλοκάκι μου. Γιάννα μου καλή εβδομάδα, Ξένια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιάννα μου, έχουμε μια κοινή πορεία και διαβάσματα! Διαβάζω το Ιμαρέτ, έχω διαβάσει την Εξιλέωση και την Ακτή. Τα υπόλοιπα τα σημειώνω για να τα αγοράσω όταν έρθω στην Ελλάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλή εβδομάδα Γιάννα μου.
    Ωραία η ανάρτηση σου, για το 2010 έχω διαβάσει 20 βιβλία, όλα ξένης λογοτεχνίας. Στο νησί ξελαφρώνω τελείως, πάντα παίρνω μαζί μου κάτι πιο ελαφριά για να μην μπαίνω σε βαριά θέματα κ σκέψεις. Ο περισσότερος κόσμος η ψήνονται στις πισινές η στην θάλασσα διαβάζει. Όλες οι χώρες έχουν την δική τους λογοτεχνία και πολλές φορές δανείζομαι από την βιβλιοθήκη που έχει δημιουργηθεί στο resort από τα εγκαταλελειμμένα βιβλία που ο κόσμος αφήνει πίσω. Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ταλι μου δεν θα πιστεψεις ποσες φορες το εχω κανει κι εγω αυτο με τα βιβλια σε σπιτια που πηγαινω.Και εχω ανακαλυψει βιβλια που ταιριαζουν με τον καναπε και τα σεμεδακια της μαμας να συμπληρωνουν το ντεκορ.Ασε φρικη.
    Τωρα σου ευχομαι να περασεις τις πιο ξαπλωτικες,τις πιο χαλαρωτικες και ευχαριστες διακοπες.Να διαβασεις οτι σου κανει κεφι και περιμενω εντυπωσεις.Φιλιααααα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Και εκτος απο τα βιβλια θελω το ιδιο ακριβως να μου συμβει και στο θεατρο.Θελω να κλαψω, να συγκλονιστω και να ανοιξει μεσα μου η πιο κρυφη σκηνη της ζωης μου.Οτι αθεατο να ερθει στο φως δυνατο και αμειλικτο σαν τον πιο πιο αυστηρο κριτη.Το θεατρο διαφορετικα για μενα δεν εχει ουσια.Καλως ηρθες Δεσποινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γεια σου Ξενια μου.Νομιζω πως οταν εισαι νεος τα βλεπεις ολα με μια ωραιοποιημενη διαθεση.Και φυσικα ετσι πρεπει να ειναι.Αλοιμονο αν δεν ονειρευονται οι νεοι και αν η επανασταση δεν κυλαει μεσα στο αιμα τους.Αλλα τον τελευταιο καιρο οι αδεξιοι χειρισμοι των ηγετων μας, στερησαν πολλες ελπιδες απο ολους μας.Ισως να υπαρχει ακομα η δυνατοτητα να αλλαξουμε τον κοσμο,αλλα θα το μαθουμε αργοτερα.Διαβασε το Ιμαρετ αν το βρεις,πιστευω πως αξιζει.Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αγγελικη μου πολυ χαιρομαι που παλι εχουμε βρει κοινους ρυθμους.Εγω αγαπω πολυ το διαβασμα και θα το συνεχισω οσο το μυαλο μου αντεχει.Πιστευω οτι με το διαβασμα το πνευμα μενει παντα ζωηρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τώρα τι να πω!χάνω τα λόγια μου πάλι με τον όμορφο τρόπο που γράφεις!Το διάβασα πολλές φορές, ταυτίστηκα με τις διαδρομές σου στα παιδικά σου χρόνια και στα χρόνια της μεταπολίτευσης,γέλασα με τον ψηλό της Πανσπουδαστικής!
    Θα μπορούσα να γράφω ώρες για τα βιβλία που διάβασα με χρονολογική σειρά που δείχνει και τα ενδιαφέροντα που είχα εκείνο το διάστημα όπως πριν από 6 χρόνια που διάβαζα για τη θεωρία του χάους,τη θεωρία των χορδών και αυτό γιατί ο μεγαλύτερος κανακάρης μου με τις μεταφυσικές του ανησυχίες έψαχνε συνομιλητή και άντε να βρει συνομήλικο με τα ίδια ενδιαφέροντα.Όταν μας άκουγε ο πατέρας του να συζητάμε τις ώρες, έλεγε καλά να πάθεις,δικό σου δημιούργημα είναι...Την πλήρωναν βέβαια οι δουλειές του σπιτιού που τις φόρτωνα στον κόκορα....
    Λατρεύω το ιστορικό και αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά εκείνο που διαπιστώνω με τις μεταφράσεις ξενόγλωσσων βιβλίων είναι ότι χάνουν κατά πολύ στη μετάφραση όταν δεν γίνονται από συγγραφείς αλλά από απλούς μεταφραστές.Πρόσφατα βιβλία που διάβασα είναι του Ιδελφόνσο Φαλκόνες "Η Παναγιά της θάλασσας",η Αηδονόπιτα που είδα ότι το διάβασες και συ,εξαιρετικό,παλαιότερα της Ιουστίνης Φραγκούλη "Για την αγάπη των άλλων" που σας καμάρωσα στην παρουσίαση του βιβλίου της και τώρα διαβάζω τα βιβλία του Στιγκ Λάρσον,είμαι ακόμη στο πρώτο.
    Οι προτάσεις σου καταγράφονται, έχω διαβάσει και κριτικές βέβαια αλλά ομολογώ ότι η ευαίσθητη,διεισδυτική δική σου ματιά είναι μακράν η καλύτερη κριτική που διάβασα όχι μόνο για τα συγκεκριμένα βιβλία.Πόσο σε καμαρώνω!!!
    καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιάννα μου, έφερα το μπλέντερ, το φούρνο μικροκυμάτων, την τοστιέρα κ.λπ, κ.λπ. Δεν έφερα βιβλία στο καινούριο σπίτι. Είναι κάποιες στιγμές που δεν θες να διαβάζεις παρά να γράφεις... έστω και στο εαυτό σου. Σε ευχαριστώ γι' αυτό που μας δίνεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ευη νομιζω πως στις διακοπες που ολοι εχουμε τον δικο μας χρονο μπορουμε ανετα να διαβασουμε τα βιβλια που αγαπαμε.Η απολαυση ενος καλου βιβλιου ειναι παντα κερδος.Η συγχρονη λογοτεχνια εχει μεγαλη πληθωρα συγγραφεων αλλα χρειαζεται κανεις να επιλεξει με προσοχη για να βρει το σωστο βιβλιο.
    Πολλες φορες εγω επιστρεφω και στους μεγαλους κλασσικους Ελληνες και ξενους και ξαναδιαβαζω τα διαμαντακια που αγαπησαμε ολοι.Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ρουλα μου καλη
    ει΄λικρινα εχω ιδιαιτερη σχεση με το βιβλιο.Δεν φανταζεσαι τι νοιωθω καθε φορα που σκυβω πανω απο ενα καινουριο βιβλιο και πως προσπαθω να ανακαλυψω το περιεχομενο του.
    Ακολουθω πιστα βεβαια αυτο που ειχε πει καποτε ο Τριβιζας,οτι το βιβλιο διαβαζεται απο τα εξωφυλλα.Ευχομαι πολλες φορες να μην με εγκαταλειψει το μυαλο μου για να συνεχισω να απολαμβανω το διαβασμα.Τα τελευταια χρονια διαβαζω φανατικα Ελληνικη ιστορια του 20ου αιωνα.Και ετσι ανακαλυψα ποσα πραγματα δεν μας ειχαν μαθει στο σχολειο και ποια μπορει να ειναι και η αλλη πλευρα.Για τα καλα σου λογια εχω σκυψει το κεφαλι μου γιατι ντρεπομαι.Δεν εχω την αποψη οτι ειμαι τιποτα σπουδαιο.Αλλα ημουνα παντα ενας ανθρωπος που προσπαθουσε και ειχα τα αυτια μου και τα ματια μου ανοιχτα για να μαθαινω.Σου στελνω φιλια πολλα φιλεναδιτσα μου και σε ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Βρε Νικολα αυθορμητο λιονταρακι αγαπημενο που ησουνα εσυ;Λοιπον με τοσα πραγματα που εβαλες στο καινουριο σπιτι δεν το γλυτωνεις το παρτυ για τα γενεθλια.Κανονισε μουσικη και ποτα γιατι ο καιρος πλησιαζει.Ευχομαι οι μοναχικες σου σκεψεις και η γραφη σου να ειναι λυτρωτικες για σενα αυτη την εποχη.Ξερω πως το χρειαζεσαι.Φιλια και υπομονη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Γιαννα μου ένα καλό βιβλίο ηταν πάντα αγκαλιά μου και πάντα απο τις αγαπημένες μου διεξόδους καιαπο τα πιο αγαπημένα μου δώρα θα έλεγα.. Το Ιμαρετ το διάβασα περυσι ειχα την τυχη να γνωρίσω και τον συγγραφέα ,πανω απ'ολα είναι και ποιητης έχω και δυο ποιητικές συλλογες του..
    Ξεκινησα να διαβάζω προσφατα "το βιβλίο της ανησυχιας"του Φερναντο Πεσοα..αλλά για καλοκαίρι είναι λίγο βαρυ..
    Διαβάζω τώρα την "Φωνή" του Γ.Σταματόπουλου πρέπει να είναι πολύ ωραίο..ακόμη στην αρχή είμαι..
    Σε γλυκοφιλώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή